એક શિક્ષક તરીકે અચુક વાચવા જેવી પ્રેરણાદાયી વાત
(જગતભરના શિક્ષકોને, માતા પિતાને કે જેઓ પ્રથમ શિક્ષકો છે અને જેમનો જીવ શિક્ષકનો છે એ તમામને આ લેખ અર્પણ)
ટેડ....
નિશાળમાં પાંચમા ધોરણનો વર્ગ ચાલુ થવાનો હતો. બાળકોને નવા શિક્ષિકાબહેન માટે ઇંતેજારી હતી. બાળકો અને શિક્ષિકાબહેન બંને એકબીજા માટે નવાં હ્તાં. બેલ પડ્યો.
એક સુંદર બહેને વર્ગમાં પ્રવેશ કર્યો. એનું નામ મિસિસ થોમ્પ્સન. અભિવાદન થયું. સૌએ એકબીજાનો પરિચય આપ્યો. દરેક છોકરાના અવાજમાં ઉત્સાહ હતો. પણ ત્રીજી હરોળમાં બેઠેલો એક છોકરો કંઇપણ બોલ્યાચાલ્યા વિના બેઠો રહ્યો. લઘરવઘર વેશ અને કેટલાયે દિવસથી જાણે નાહ્યો ન હોય, કદાચ ગંધાતો પણ હોય એવા છોકરાને જોઇને ટીચરને સુગ ચડી ગઇ. એમણે એનું નામ જાણી લીધું, ટેડ. એના મનમાં ટેડ પ્રત્યે તિરસ્કાર ભરાઇ ગયો હતો.
ક્લાસમાં ટેડ મશ્કરીનું પાત્ર બની ગયો હતો. ટીચર પણ એને ઉતારી પાડવાનો એક પણ મોકો ચુકતા નહીં. શરુઆતમાં તો એ ટેડની પેપર તપાસતાં ખરાં પણ એકાદ બે વખત ટેડને ઝીરો માર્કસ આવ્યા પછી એમણે ટેડના પેપર પર પહેલે પાને મોટું લાલ મીંડુ મુકવાનું શરુ કરી દીધું. નાપાસની નિશાની કર્યા પછી જ પેપર જોતાં. ટેડના અક્ષરો પણ એટલા ગડબડિયા હતા કે ભાગ્યે જ કોઇ ઉકેલી શકે. વારંવાર નાપાસ થવા છતાં ટેડ જાણે કંઇ જ બન્યું ન હોય એમ વર્તતો. નીચું જોઇને બેસી રહેતો. આખો ક્લાસ અને ટીચર એની મજાક કરાતા હોય ત્યારે એ પગના અંગુઠાથી જમીન ખોતરતો રહેતો.
નિશાળના કાયદા પ્રમાણે દરેક વર્ગશિક્ષકે પોતાના દરેક વિદ્યાર્થીનો આગલા દરેક વરસનો રેકોર્ડ વાંચી જવો ફરજીયાત હતો. એક વખત પ્રિંસિપાલે મિ. થોમ્પ્સનને આ અંગે પૂછ્યું તો એમણે કહ્યું કે ટેડ સિવાય એમણે બધા વિદ્યાર્થીનો રેકૉર્ડ વાંચ્યો છે. પ્રિંસીપાલે ટેડનો રેકોર્ડ પણ જલ્દીથી વાંચી જવાની તાકીદ કરી.. આખરે એક રવિવારે એમણે ટેડનો રેકોર્ડ હાથમાં લીધો.
ટેડના પહેલા ધોરણના વર્ગશિક્ષકે લખેલું કે ‘ટેડ એક ખુબ જ હસમુખો અને હોંશિયાર છોકરો છે. એના અક્ષર મોતીના દાણા જેવા છે. આટલો ઉત્સાહી અને જીવંત છોકરો વર્ગમાં બીજો એકેય નથી.એ કદાચ ભવિષ્યનો સિતારો છે. આઇ વિશ ઓલ ધ બેસ્ટ ટુ હીમ.’ મિસિસ થોમ્પ્પ્સનને આ વાંચીને નવાઇ લાગી, કારણ કે આજના ટેડ સાથે આ વાતનો કોઇ મેળ ખાતો નહોતો. એમણે આગળ વાંચવાનું શરુ કર્યું.
બીજા ધોરણના શિક્ષકે નોંધ કરી હતી કે ટેડ અત્યંત હોંશિયાર અને ચપળ છોકરો છે. દરેક વિદ્યાર્થીનો એ માનીતો છે. પણ પાછલા થોડાક દિવસથી એ બેધ્યાન બની ગયો છે. એનું કારણ એની માતાને છેલ્લા તબક્કાનું કેન્સર છે એ હોઇ શકે. સાંભળવામાં આવ્યા મુજબ એના પિતા દારુડિયા છે. એના ઘરની ખરાબ પરિસ્થિતિની એના પર અસર થઇ રહી છે.’ આ વાંચ્યા પછી મિસિસ થોમ્પ્સનને આઘાત લાગ્યો.
ત્રીજા વર્ગશિક્ષકની નોંધ હતી, ‘માતાના મૃત્યુથી ટેડ ભાંગી પડ્યો છે. આટલો નાનો બાળક હંમેશા ઉદાસ બેઠો રહે છે. ક્યારેક એકલો એકલો કંઇક બબડતો હોય છે. ક્યારેક એની આંખમાં આંસુ ભરેલાં હોય છે. એ કંઇ જ બોલતો નથી. કોઇ સાથે એ હવે વાત પણ કરતો નથી. ભણવાના પૂરા પ્રયત્ન છતાં એ ભણવામાં ધ્યાન આપી શકતો નથી. જો કોઇ યોગ્ય પગલાં નહીં લેવાય તો એવું બને કે એના કુમળા માનસને આ આઘાતમાંથી પાછું નહીં વાળી શકાય…’ આવા પીડાતા બાળક માટે પોતાનું વર્તન કેવું ખરાબ રહ્યું હતું ? મિસિસ થોમ્પ્સનને પોતાની જાત માટે શરમ આવવા લાગી હતી.
ચોથા ધોરણના શિક્ષકે લખ્યું હતું કે’ ટેડ કોઇપણ બાબતમાં રસ નથી લેતો. એનું જીવનતત્વ જાણે સાવ હણાઇ ગયું છે. સાંભળવા મુજબ એના પિતા હવે ઘરે પાછા નથી આવતા. અને બીજી કોઇ સ્ત્રી સાથે રહે છે. ઘરડી દાદી જોડે રહેતો ટેડ રાત્રે મોડે સુધી દાદીને મદદ કરવાને કારણે ક્લાસમાં કયારેક ઊંઘી જાય છે. એને હવે એક પણ મિત્ર નથી. સાવ જ એકલો એ ક્યારેક રડતો પણ હોય છે. એ કોઇની સાથે વાત પણ નથી કરતો. પોતાના શરીર કે વાળની દરકાર પણ નથી રાખતો. ભગવાનને હું પ્રાર્થના કરું છું કે ટેડને મદદ કરે…’
બસ આટલું વાંચતાં જ મિસિસ થોમ્પ્સન ચોધાર આંસુએ રડી પડ્યા. પહેલાં તો એમને પોતાની જાત માટે શરમ આવેલી પણ છેલ્લી નોંધ વાંચ્યા પછી તો એમને પોતાની જાત પર તિરસ્કાર છૂટ્યો. એક નાનકડા નિર્દોષ જીવને પોતે અજાણતાં જ કેવી ઇજા પહોંચાડી હતી ? ટેડ મેલોઘેલો હતો, લઘરવઘર હતો અને ગંધાતો હતો એ પોતે જોયું પણ એ શું કામ એવો હતો એ જાણવાની આ છ મહિનામાં કદી દરકાર ન કરી. એ ભણવામાં ઝીરો માર્ક્સ લાવતો હતો એ પોતે પેલા લાલ મોટા મીંડાથી સાબિત કર્યું હતું પણ એ છોકરો શું કામ નાપાસ થતો હતો એ જાણવાની ક્યારેય ઇચ્છા પણ નહોતી કરી. શું પોતે એક સાચા શિક્ષકને શોભે એવું કામ કર્યું હતું ખરું ? જરાય નહીં. ઉલટાનું પોતે તો સાવ વખોડવાલાયક કામ જ કર્યું હતું. રવિવારનો બાકીનો દિવસ એના આંસુ બંધ ન થયા.
બીજા દિવસનો સોમવાર નાતાલની રજા અગાઉનો છેલ્લો દિવસ હતો. એ દિવસે બધા બાળકો શિક્ષક માટે નાતાલની ભેટ લાવે એવો રિવાજ હતો. પાંચમા ધોરણના બાળકો પણ પોતાના શિક્ષકને ભેટ આપવા થનગની રહ્યા હતાં. બેલ વાગ્યો અને હળવા પગલે મિસિસ થોમ્પ્સન ક્લાસમાં દાખલ થયાં. આ છ મહિનામાં પહેલી વાર એમણે ટેડ સામે જોઇ સ્મિત કર્યું. પણ ટેડ તો સ્થિત્પ્રજ્ઞની જેમ કોઇ હાવભાવ વગર બેઠો રહ્યો.
બધા બાળકો એક પછી એક આવીને ‘મેરી ક્રિસમસ મિસિસ થોમ્પ્સન’ કહેતાં પોતાના હાથમાંથી રંગીન કાગળમાં વીંટાળેલા બોક્સ મિસિસ થોમ્પ્સનને આપતાં હતાં. ટેડ માથું ઝુકાવીને બેઠો હતો.. છેલ્લે ટેડ ઊભો થયો. એના હાથમાં કરિયાણાની દુકાનેથી આવેલી કથ્થાઇ કાગળની કોથળી હતી. ટેડે ડૂચાની જેમ એ કોથળીને પોતાના હાથમાં પકડી હતી. થોડુંક ચાલ્યા પછી એ મુંઝાયો. બધા છોકરાઓ એના હાથમાંની ગંદી કોથળી જોઇને હસતા એની મશ્કરી કરવા લાગ્યા.બંને હાથ વડે કોથળીને સજ્જડ પકડીને ટેડ મિસિસ થોમ્પ્સન પાસે પહોંચ્યો. નીચું જોઇને ખચકાતાં ખચકાતાં એણે હાથ લંબાવ્યો.
“મારા વહાલા દીકરા ! આ ભેટ આપવા બદલ તારો ખુબ ખુબ આભાર !” કહેતાં મિસિસ થોમ્પ્સને એના માથા પર પહેલી વાર સાચા દિલથી હાથ ફેરવ્યો. ટેડે પોતાની માતાના મૃત્યુ પછી કદાચ પહેલી વાર આવો પ્રેમાળ સ્પર્શ અનુભવ્યો હશે. એણે મિસિસ થોમ્પ્સનની આંખોમાં જોયું. એમાં પસ્તાવાના આંસુની ભીનાશ ઊભરી આવી હતી. ટેડની આંખમાં પણ આભારના હજાર શબ્દો લખાઇ ચુક્યા હતા. એ ઝડપથી ચાલીને પોતાની જગ્યાએ બેસી ગયો.
મિસિસ થોમ્પ્સને ટેડે આપેલી કથ્થાઇ so કાગળની કોથળી ખોલી. દરિયાકાંઠેથી વીણેલાં છીપલાંનો એક કઢંગો પાટલો (બ્રેસલેટ) એમાં હતો. ટેડે જાતે જ બનાવેલો. અમુક છીપલાં બનાવતાં જ તૂટી ગયેલાં એની સાથે હતી પોણી વપરાઇ ગયેલી પર્ફ્યુમની બાટલી. આખો વર્ગ આ વસ્તુઓને જોઇને હસવા લાગ્યો. પણ મિસિસ થોમ્પ્સને બધાંને ચૂપ કરી દીધાં. ટેડ સામે જોઇને વહાલથી પૂછ્યું, ‘ટેડ દીકરા સાચું કહું ? આટલી સરસ ભેટ મને ક્યારેય કોઇએ આપી નથી. બીજા બધાએ મને સ્ટોર્સમાં મળતી તૈયાર વસ્તુઓ જ આપી છે. પણ તેં તો મારા માટે ભેટ જાતે જ તૈયાર કરી છે ખરું ને ?” હકારમાં મસ્તક હલાવી ટેડ નીચું જોઇ ગયો.
એ દિવસે બાકીના દરેક પિરિયડમાં મિસિસ થોમ્પ્સને એ બ્રેસલેટ પહેરી જ રાખ્યું. એ સાંજે એમના ઘરના દરવાજાની નીચેથી એક પત્ર સરકીને અંદર આવ્યો. એમાં લખ્યું હતું કે ‘મારી માતાના મૃત્યુ પછી તમે પહેલી એવી વ્યક્તિ છો જેણે મને સાચું વહાલ કર્યું હોય. તમે સૌથી સારાં ટીચર છો. – ટેડ.’ વાંચીને મિસિસ થોમ્પ્સનની આંખમાં આંસુ આવી ગયાં. એમના દુખતા હૃદયને થોડીક શાંતિ મળી.
બીજે દિવસે ટેડ નહાઇને ક્લાસમાં આવ્યો હતો. એના વાળ પણ વ્યવસ્થિત હતા. પહેલી વખત કદાચ એણે ધોયેલાં કપડાં પહેર્યા હતા. ત્યાર પછીથી તો જાણે ઠૂંઠા ઝાડને વસંતનો વાયરો સ્પર્શી ગયો હોય એમ ટેડ ઝડપભેર ખીલવા લાગ્યો. મિસિસ થોમ્પ્સન પણ એનું ખાસ ધ્યાન રાખતાં ટેડનાં વખાણ કરવાની એક પણ તક જતી ન કરતાં. ટેડ નવમાસિક પરીક્ષામાં છઠ્ઠા નંબરે આવ્યો હતો અને વાર્ષિક પરીક્ષામાં પ્રથમ !! વરસના અંતે એ ક્લાસના વિદ્યાર્થીઓનો વિદાયસમારંભ યોજાયો ત્યારે ટેડ ખૂબ રડ્યો. મિસિસ થોમ્પ્સન પણ એટલું જ રડ્યાં. હવે ટેડ એમનો સૌથી વહાલો અને માનીતો વિદ્યાર્થી બની ચુક્યો હતો.
એક વરસ પછી મિસિસ થોમ્પ્સનને ટેડનો પત્ર મળ્યો. એણે લખ્યું હતું કે હજી એના માટે સૌથી શ્રેષ્ઠ ટીચર મિસિસ* *થોમ્પ્સન જ છે અને જિંદગીમાં એમને ક્યારેય નહીં ભુલી શકે.
સમય સરકતો ગયો. છ સાત વરસ પછી મિસિસ થોમ્પ્સન આ ઘટનાને લગભગ ભુલી જવા આવ્યાં હતાં. એવે વખતે ફરી એક વખત ટેડનો પત્ર આવ્યો. એણે લખ્યું હતું,’ મિસિસ થોમ્પ્સન, તમે મારી જિંદગીમાં સૌથી આદરણીય અને શ્રેષ્ઠ વ્યક્તિ આજે પણ છો. દાદીના મરી ગયા પછી મજુરી કરીને ભણતાં ભણતાં મેં હાઇસ્કૂલનો અભ્યાસ પૂરો કર્યો છે. આજે હું સમગ્ર બોર્ડમાં ત્રીજા નંબરે પાસ થયો છું. આ બધું તમારા વહાલ અને કાળજીનું પરિણામ છે. હું હંમેશા તમારો ઋણી રહીશ.’આંસુભરી આંખે મિસિસ થોમ્પ્સન પત્ર સામે જોઇ રહ્યાં.
એ પછી પાંચ વરસ સુધી ટેડના કોઇ જ સમાચાર ન મળ્યા. બોર્ડની પરીક્ષા પછી એણે આગળ શું કર્યું એની એમને કંઇ જ ખબર નહોતી. એવામાં એક દિવસ એક સરસ મજાનું પરબીડિયું એમના દ્વાર નીચેથી સરક્યું. આ વખતે ‘તમે મારા જીવનના સૌથી આદરણીય વ્યક્તિ છો’ એથી વધારે વિગત નહોતી. ટેડ એમને જલ્દી મળવા આવશે એવું લખ્યું હતું. પણ પત્રમાં સહી બદલાઇ ગઇ હતી. પત્રને અંતે જ્યાં ‘ટેડ’ એમ લખતો હતો ત્યાં આ વખતે ડૉ. થીઓડોર એફ. સ્ટોડાર્ડ, એમ.ડી. એમ લખ્યું હતું. હા !! ટેડ હવે ડૉકટર બની ગયો હતો. મિસિસ થોમ્પ્સનની આંખમાંથી હર્ષાશ્રુ વહી રહ્યાં.
પત્ર મળ્યાના બે દિવસમાં જ સવારના આઠ વાગ્યામાં મિસિસ થોમ્પ્સનના ઘરની ડોરબેલ વાગી. દ્વાર ખોલીને જુએ છે તો સામે એક પડછંદ અને ફૂટડો યુવાન ઊભો હતો. એની સાથે એક રુપાળી યુવતી હતી. યુવાને પૂછ્યું, ‘ઓળખ્યો મને ?’ મિસિસ થોમ્પ્સન હજુ અવઢવમાં હતાં.
’હું ટેડ અને આ મારી વાગ્દત્તા !’ એટલું કહીને ટેડ મિસિસ થોમ્પ્સનના પગમાં પડી ગયો. ક્યાંય સુધી રડ્યા પછી ટેડે પોતાના લગ્નનું આમંત્રણ આપ્યું.
ત્રણ દિવસ પછી ટેડના લગ્નમાં મિસિસ થોમ્પ્સન આવ્યા ત્યારે ટેડે મિસિસ થોમ્પ્સનને પોતાની માતાની જગ્યાએ બેસાડ્યા.* *એમના શરીર પરથી આવતી પર્ફ્યુમની સુગંધ ટેડ ઓળખી ગયો. પોતે જે પોણી વપરાયેલી બાટલી મિસિસ થોમ્પ્સનને ભેટ આપી હતી એ જ !! એણે કહ્યું, ‘મેમ, આ સ્પ્રેની પોણી બાટલી મારી માએ વાપરેલી. બાકીની પા મેં તમને આપેલી. એટલે આ સુગંધથી મને લાગે છે જાણે મારી મા જ ત્યાં બિરાજે છે. મને ડૂમો ભરાઇ આવે છે પણ તમે જ એ વ્યક્તિ છો જેણે મને મારી જાત માટે આદર શીખવ્યો છે. મારામાં કંઇક સત્વ પડેલું છે અને હું પણ કંઇક કરી શકું છું એવો આત્મવિશ્વાસ તમે મારામાં જગાવ્યો છે…’ ટેડ આગળ ન બોલી શક્યો.
’ના બેટા, એવું નથી. હકીકતમાં તો તેં જ મને શીખવ્યું છે કે હું પણ કંઇક અદભુત કરી શકું છું. તું મળ્યો એ પહેલાં હું નિશાળની એક પગારદાર શિક્ષિકા માત્ર હતી. કેમ ભણાવવું જોઇએ એ તો મને તું મળ્યો પછી જ સમજાયું. ચોપડીઓમાં રહેલા વિષયોની સાથે બીજું કંઇક પણ ભણવા-ભણાવવાની દૃષ્ટિ તો તેં જ મને આપી. શિક્ષકની સાથે એક સારા માણસ બનવાનું તારું એ ઋણ હું ક્યારે ચુકવી શકીશ ?’ ટેડ એમના ચરણોમાં નમી પડ્યો. મિસિસ થોમ્પ્સને એને આશિર્વાદ આપવા હાથ લંબાવ્યો ત્યારે એમના હાથમાં પેલું તૂટેલા શંખલાનું બ્રેસલેટ હતું…..
🙏🙏🙏🙏
વાત એક ગાંડાની…👌👌👌👌
(તમારી આંખ ભીની ન કરવી હોય તો આ કહાની વાંચશો નહીં)
હું એક ડોક્ટર છું અને એક મંદિરની બહાર સેવા આપું છું. હંમેશાની જેમ જ આજે પણ ભિખારીઓને તપાસતો હતો…
તપાસ કરાવી લેવા માટે, દવાઓ માટે હંમેશની જેમ જ ભિખારીઓની ગરદા ગરદી….
સહજપણે ધ્યાન ગયું એક ખૂણામાં, ત્યાં એક પત્થર પર એક બાપા બેસેલા દેખાણા..
ટટ્ટાર બેસવાનું, અણીદાર નાક અને સરળ, માંજરી આંખો, ડીલ પર સાદા પણ સ્વચ્છ કપડાં…
ઘણા સમય સુધી હું ત્રાંસી નજરે જોતો હતો, આ “ભિખારી” તો નક્કી જ લાગતા નહોતા… !
સહજ જોવામાં આવ્યું, જમણા ગોઠણથી પગ નહોતો એમને, બાજુમાં જ કાખઘોડી ટેકે મુકેલી હતી…
થોડીવાર પછી સહજ ધ્યાન ગયું, કોઈક કાંઈક દેતું હતું અને એ લેતા હતા…
અરે ! તો તો મારૂં અનુમાન ખોટું ઠર્યું…
ઉસ્તુકતા વધી એટલે એમની પાસે જવા લાગ્યો તો કોઈકે કીધું, ડોક્ટર ના જશો, ગાંડો છે એ !
ઉત્સુકતા સ્વસ્થ બેસવા દે એમ નહોતી એટલે ગયો જ,મને લાગ્યું મને જોઈને એ હાથ ફેલાવશે…
પણ એમનો હાથ આગળ આવ્યો જ નહીં, ત્યાં પણ મારું અનુમાન ખોટું પડ્યું…
મેં જ કીધું, બાપા કાંઈ તકલીફ?કાખઘોડી લઈ ,હળવેકથી ઉઠીને એ બોલ્યા,
Good afternoon doctor…… I think I may have some eye problem in my right eye ….
હું હાકોબાકો રહી ગયો એમનું આવું અસ્ખલિત ઈંગ્લીશ સાંભળી…
મેં આઘાત માંથી બહાર આવીને, આંખ તપાસી, પાકી ગયેલો મોતિયો હતો, મેં કીધું, મોતિયો છે બાપા, ઓપરેશન કરવું પડશે…
તરત જ એ બોલ્યા,
oh, cataract ? I had cataract operation in 1999 for my left eye in Ruby Hospital but….
આ પ્રકાર કાંઈક જુદો છે એ વાત નક્કી….
મેં કહ્યું, બાપા, તમે અહીંયા શું કરો છો ?
“હું રોજ જ અહીંયા 2 કલાક આવું છું..”
હા પણ કેમ? મને તો તમે સારા ભણેલા ગણેલા લાગો છો?
ભણેલો? આ શબ્દ પર ભાર દઈને એ હસીને બોલ્યા,ભણેલા???
મેં કહ્યું, બાપા, મારી મશ્કરી કરો છો કે શું?
“Oh no doc… Why would I ?… Sorry if I hurt you ! ”
હર્ટ નહીં પણ મને કશું સમજાતું નથી, આ શું ચાલી રહ્યું છે ?…
“સમજી લઈને શું કરશો ડોકટર ?”
“ઓકે, ચાલો આપણે ત્યાં બેસીએ, નહીંતર લોકો તમને પણ “ગાંડો”કહેશે…. ” આમ કહીને એ હસવા લાગ્યા..
અમે બન્ને થોડે દુર એક પતરા નીચે બેસ્યા…
Well Doctor, I am Mechanical Engineer…. બાપા એ ઈંગ્લીશ માં જ શરૂઆત કરી…. હું xxxxx આ કંપનીમાં સિનિયર મશીન ઓપરેટર હતો, એક નવા ઓપરેટર ને શીખવતા સમયે પગ મશીનમાં આવી ગયો, અને હાથ માં કાખઘોડી આવી ગઈ. કંપનીએ બધો ખર્ચો કરી કારવીને ઉપર થોડાઘણા પૈસા આપીન ઘરે બેસાડી દીધો… લંગડા બળદ ને કોણ રાખે ?
પછી મારુ પોતાનું જ નાનું વર્કશોપ ખોલ્યું, મસ્ત ઘર લીધુ, છોકરો પણ મિકેનિકલ એન્જીનીયર છે, વર્કશોપ નું કામકાજ વધારી એક નાની કંપની બનાવી….. ”
હું અચંબિત, બાપા તો તમે અહીંયા ક્યાંથી….?
“હું…? નસીબના ભોગ…”
છોકરાએ ધંધો વધારવા ઘર અને કંપની બન્ને વેચી નાખ્યા… થયું.. છોકરાનું ચડતું લોહી છે.. ઉત્સાહ છે.. એની વૃદ્ધિ થાય છે… ભલે વેચી નાખે !
બધું વેચીને એ જાપાન ગયો… અને અમે અહીંયા વધ્યા “જાપાની ઢીંગલાઓ” થઈને.. એ હસવા લાગ્યા… “હાસ્ય” પણ આટલું કરુણ હોઈ શકે… એ મેં અનુભવ્યું….!
બાપા પણ તમારી પાસે સ્કિલ છે. પાટું મારીને પાણી કાઢી શકો એમ છો તમે…
ભાંગેલા જમણા પગ તરફ જોઈને બાપા બોલ્યા, પાટુ? ક્યાં અને કેવી રીતે મારુ કહો..? હું ઓશિયાળો થયો, મને જ ખૂબ ખરાબ લાગ્યું..
આઈ મીન બાપા, કોઈપણ તમને નોકરી આપશે હજુ પણ, કારણકે આ ક્ષેત્ર માં તમારો અનુભવ ખૂબ જ છે..
Yes doctor, હું એક વર્કશોપ માં જ છું, કામ કરૂં છું…7000 મળે છે મને..
મારા મગજની અવઢવ હજુ છૂટતી નહોતી…
અરે બાપા તોય તે તમે અહીંયા શું કામ ?
ડોક્ટર, છોકરો ગયા પછી એક ચાલી માં પતરા વાળો શેડ લીધો છે ભાડા પર, ત્યાં હું ને મારી પત્ની રહીએ છીએ, એને Paralysis છે અને એ પોતાની જગ્યા પરથી ઉઠી શકતી નથી.
હું 10 થી5 ડ્યુટી કરું છું,5 થી 7 અહીંયા બેસું છું અને ઘેર જઈને “ત્રણેય” ની રસોઈ બનાવું છું… ”
બાપા હમણાં જ તમે કીધું, કે ઘેર તમે ને તમારા પત્ની હોય છે, તો ત્રણ જણાની રસોઈ?
ડોકટર, બાળપણમાં મારી માં ગુજરી ગઈ, મારા જીવથી વ્હાલા મિત્ર ની માં એજ એની સાથે સાથે મને પણ ઉછેર્યો, 2 વરસ પહેલાં એ મિત્ર ગુજરી ગયો,હાર્ટ એટેક થી , 92 વરસ ની એની માં ને હું લઈ આવ્યો મારા પતરા માં… એ ક્યાં જાય હવે ….?
હું સુન્ન થઈ ગયો… આ બાપા ના પોતાના આ હાલ, પત્ની અપંગ, પોતાને એક પગ નહી, ઘર ના ઠેકાણા નહી, જે હતું એ છોકરાએ વેચી નાખ્યું ….એમાં વળી મિત્ર ની માં ને સાંભળે છે….
બાપા, છોકરાએ તમને રોડ પર લાવી દીધા, તમને ગુસ્સો નથી આવતો એના પર ?
No no ડોકટર, અરે એના માટે તો કમાવ્યું હતું, એણેે લઇ લીધું, એમાં એની ક્યાં ભૂલ થઈ ..?
બાપા ,લેવાની રીત એની ખોટી હતી, મૂળ સમેત ખેંચી લીધું એણે બધું….
ડોકટર, આપણાં પૂર્વજો વાનરો હતા, પૂંછડી ગઈ પણ મૂળ સમેત ખેંચી કાઢવાની ટેવ એમ થોડી જશે માણસ માંથી…?
એવું કહીને હસતાં હસતાં મોઢું ફેરવ્યું … એ હાસ્ય હતું કે છુપાવેલાં ડુસકા ???
બાપા, સમજાયું મને, 7000 માં પૂરું થાય નહીં ત્રણ જણાનું એટલે તમે અહીંયા આવો છો, બરાબર?
No you are wrong doctor. 7000 માં હું બધું જ મેનેજ કરું છું, પણ જે વૃદ્ધ માં છે મારા મિત્ર ની, એને ડાયાબિટીઝ અને બ્લડ પ્રેશર, બન્નેની દવા ચાલુ છે, ફક્ત એ મેનેજ કરવું અઘરું છે ,આ 7000 માં…
હું 2 કલાક આવું છું અહીંયા, કોઈએ આપેલું અન્ન હું સ્વીકારતો નથી, હા કોઈ પૈસા આપે તો એ હું લઈ લઉં છું…. એની મહિનાની દવા, જાણીતા ના મેડિકલ સ્ટોર વાળા પાસેથી પહેલા જ લઇ લઉં છું અને રોજ ,2 કલાક માં જે પૈસા મળે તે પૈસા મેડિકલ વાળા ને રોજ ના રોજ આપી દઉં છું … !
આ બાપા ને પોતાનો છોકરો છોડીને ગયો છે અને આ બેઠા છે બીજાની માં ની સંભાળ રાખતા…..
આંખો માંથી પાણી ન આવવા દેવા માટે ના અથાગ પ્રયત્નો છતાં આંખોએ છેવટે દગો દીધો જ ….
બાપા, બીજાની માં માટે તમે અહીંયા ભીખ માગો છો?
બીજાની? અરે મારા બાળપણ માં એણે મારુ ખૂબ કર્યું છે…. હવે મારો વારો છે, બસ એટલું જ…!
મેં એ બન્ને ને કીધું છે, 5 થી 7 હજુ એક કામ મળ્યું છે મને….
બાપા, પછી એમને ખબર પડશે કે તમે અહીંયા ભીખ માગો છો, ત્યારે..?
અરે કેવી રીતે ખબર પડશે ? બન્ને ખાટલા પર પડીને… મારી મદદ વગર પડખું પણ ફરી નથી શકતી.. આવી જ કઈ રીતે શકશે અહીંયા એ બન્ને ? …. હા.. હા.. હા.. આપો તાળી !
ડૂસકું છુપાવાનો મારો વારો હતો પણ બાપા જેવો હું હિમ્મતવાળો નહોતો આ લુપાછૂપી ના ખેલ માં ….
ખૂબ સમય પછી ખબર રહી કે તાળી આપવા માટે આપેલો બાપા નો હાથ, મારા હાથમાં એમ ને એમ જ હતો, એ જ હાથ મારા બન્ને હાથમાં લઈ મેં બાપા ને પૂછ્યું, બાપા તમારી માં ને હું કાયમ માટે ડાયાબિટીઝ અને બ્લડ પ્રેશર ની ટિકડીઓ આપીશ, તો ,તમારે અહીંયા આવી રીતે માગવું નહી પડે, right ?
બોલ્યા, no doctor, તમે ભિખારીઓ માટે કામ કરો છો. એને તમે ટિકડીઓ આપશો એટલે એક રીતે , એ ભીખારણ જ થઈ ને? હું હજુ સમર્થ છું, એનો છોકરો થઈને .. મને કોઈ ભિખારી કહેશે તો ચાલશે પણ એને નહી….
OK Doctor, હું જાઉં હવે ? ઘેર જઈને રસોઈ બનાવવાની છે હજુ….
બાપા, ભીખારીઓના ડોક્ટર સમજીને નહી, તમારો છોકરો સમજીને લ્યો ને બા માટે દવાઓ….
હાથ છોડાવીને એ બોલ્યા, ડોક્ટર હવે આ સંબંધો માં મને પરોવશો નહી please, એક ગયો જ છે છોડીને …..
આજે મને આશા બંધાવીને કાલે તમે જતા રહ્યા તો…. ? સહન કરવાની શક્તિ હવે નથી રહી… !
આવું કહીને, કાખઘોડી લઈને એ નીકળી પણ ગયા …. જતી વખતે માથા પર ધીમેકથી હાથ મુક્યો, બોલ્યા, કાળજી લેજે બેટા તારી પોતાની…..
શબ્દોથી એમણે , મેં જોડેલો સબંધ નકાર્યો પણ માથા પર મુકાયેલા હાથ ના ઉષ્ણ સ્પર્શ થી અનુભવ્યું કે, આ સંબંધ મનોમન એમણે સ્વીકાર્યો છે ….
આ ગાંડા માણસ ને પાછળથી જ નમસ્કાર કરવા માટે મારા હાથ આપોઆપ જ જોડાઈ ગયા…..
(આ પ્રસંગ હું ખાસ એટલા માટે શેર કરું છું કે, આપણને સમજાય કે, આપણી કરતાં ખૂબ ખરાબ પરિસ્થિતિ માં જીવવા વાળા લોકો ઘણા જ છે …
ફક્ત એમની તરફ જોતા પણ આપણાં દુઃખો ની કળ ઓછી થાય, જીવન તરફ જોવાના આપણા ચશ્મા પણ જો બદલાય, કદાચ.). કોપી પેસ્ટ પણ છે સારી વાત.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
સિનિયર સિટિઝન
નિવૃત્તિ પછી ઘરમાં 24 કલાક રહેવાનું હોય છે. બાળકો મોટા થઈને નોકરી કરતા થઈ ગયા હોય છે. કોઈ જગ્યાએ પુત્રવધુ પણ નોકરી કરતા હોય છે. ત્યારે ઘરમાં ઘર ચલાવવાની બધીજ જવાબદારી વડીલો પર આવે છે.
દિકરા અનેવહુને સવારે અને સાંજે જમવાનું તૈયાર મળે એટલે તેઓ બેફિકર બની ઘરનો બધોજ બોજ માતાપિતા પર નાખી ફરતા હોય છે.આ સમયે સમજદારી ના દાખવી તો માતાપિતાને કામવાળા તરીકે ગણી લે છે.
એક વાર્તા જોઈએ જેમાં નિવૃત પિતાએ દીકરાને ઘરની જવાબદારી કેવી રીતે સોંપી તે જોઈએ.
વાર્તા
રાત્રે 11 વાગ્યા હતા...હજુ દેવાંગ અને તેની.પત્ની આવ્યા ન હતા...લગ્ન પહેલા તો સમજ્યા દેવાંગ મોડો આવતો.
પણ લગ્ન પછી નું આ તેનું શિડયુલ મને વાગતું હતું..
યુવાન છોકરા ને ટોકવા અંદર થી ગમતું ન હતું...એટલે હું ચૂપ રહી તમાશો જોતો રહેતો હતો...
મેં મારી મર્યાદા સાચવી રાખી હતી એટલે જ દેવાંગ કે તેની પત્ની ડિમ્પલ મારી સાથે માથાકૂટ કરતા કે ઉચ્ચા અવાજે વાત કરતા દસ વખત વિચાર કરતા....
હું તેમની વ્યક્તિગત જીંદગી માં કદી માથું મારતો ન હતો ,
તેનો મતલબ એ લોકો દિવસે દિવસે સ્વચ્છંદી બનતા જતા હતા....હવે તેમને તેમની મર્યાદા અને જવાબદારી બતાવવા નો સમય આવી ગયો હોય તેવું મને લાગતું હતું....
સ્મિતા પણ રોજ કહેતી છોકરા વિદેશ રહે કે અહીં રહે..
બધું આપણા માટે તો સરખું જ છે.
ઘર ને ધર્મશાળા કે હોટલ સમજી ગયા છે...રોજ મોડા આવવા નું... વિકેન્ડ ના નામે ઘર ની જ્વબદારીઓ ઘરડા માઁ બાપ ઉપર નાખી બહાર બે દિવસ ભાગી જવું...
તેમની જરૂરિયાતો કીધા વગર બધી પુરી થાય છે એટલે માઁ બાપ સાથે બે ઘડી બેસી તેની લાગણી કે તકલીફો જાણવા નો પ્રયત્ન પણ આ લોકો કરતા નથી..
સ્મિતા બહાર થી દુઃખી હતી અને હું અંદર થી ..એટલો જ માત્ર ફરક હતો...
ભગવાન ની કૃપા થી મને અને સ્મિતા ને કાર અને એક્ટિવા આવડતા હતા..અમે નિવૃત થયા પણ...શારિરીક ખડતલ હતા... અમારા દરેક કામ અમે જાતે કરતા...થોડા સમય પહેલા હું શાક લેવા ગયો ત્યારે એક્ટિવા ઉપર થી પડી ગયો હતો..ત્યારે જાતે કાર ડ્રાઇવ કરી સ્મિતા મને ડોક્ટર પાસે લઈ ગઈ...રિપોર્ટ એક્સરે બધું તેણે કરાવ્યું..પણ દીકરા વહુ માંથી કોઈ રજા લેવાનું નામ લેતા ન હતા....
આવા વર્તન વ્યવહાર ની નોંધ હું મૂંગા મોઢે લઈ રહ્યો હતો..પણ સ્મિતા ના વર્તન ઉપર આવવા લાગ્યું હતું...
આજે જ્યારે રાત્રી ના 11 વાગે ડોર બેલ વાગ્યો ત્યારે...
સ્મિતા બેડરૂમ માંથી બહાર આવી બારણું ખોલ્યું...સામે દેવાંગ અને ડિમ્પલ હસતા હસતા મસ્તી તોફાન કરતા ઘર માં પ્રવેશ્યા...જાણે કોઈ કામવાળી બાઈ એ બારણું ખોલ્યું હોય..નહિ સોરી નહિ શરમ સંકોચ
તેથી..સ્મિતા થી રહેવાયું નહીં..એ બોલી બેઠી....આ ઘર છે ધર્મશાળા નથી ઘર માં આવવા જવા નો સમય નક્કી કરો..મોડા આવવા ના હોતો જાણ કરો....બાકી રોજ મોડા મોડા આવવું...શનિ રવિ બહાર જતું રહેવું એ યોગ્ય નથી..
ઘર પ્રત્યે અને માઁ બાપ પ્રત્યે પણ તમારી પણ કંઇક જવાબદારી અને ફરજ બને છે..
ત્યાં...દેવાંગ અને ડિમ્પલે ..સ્મિતા ને સામે જવાબ આપ્યો...
તો અમારે આખો દિવસ તમારી સામે હાથ જોડી બેઠા રહેવાનું..અમારી પણ દુનિયા હોય....
હું બેડરૂમ માંથી બહાર આવ્યો...
મેં કીધું સ્મિતા...રાત મોડી થઈ ગઈ છે...ખોટી ચર્ચા કરી આજુબાજુ ના સાંભળે તેવો તમાશો નથી કરવો....
તે લોકો ની વાત સાચી..તેમની અલગ પ્રકાર ની દુનિયા છે..નવરાં તો આપણે છીયે...
મેં દેવાંગ સામે જોઈ કીધું
બેટા દેવાંગ..તારા શબ્દો મેં યાદ રાખ્યા..છે...શબ્દો ના બાણ તે છોડ્યા છે.. યોગ્ય સમયે બાણ તારે જ પાછા ખેંચવા પડશે...
સ્મિતા ભીની આંખે બેડરૂમ માં આવી...અને બોલી..બધું તૈયાર માલે મળી ગયું..તેની ચરબી ચઢી ગઈ છે....જાતે ઉભા થાય તો ખબર પડે.....અહીં જાત ઘસી નાખી છે ઘર માટે....સમીર...સમજે છે શું તેમના મનમાં...
મેં સ્મિતા ના માથે હાથ ફેરવી કીધું ડાર્લિંગ...
દરેક વાત માં જીભાજોડી ન હોય...અમુક વાતો નો જવાબ..શાંતિ સંયમ થી અને યોગ્ય સમયે અપાય...
જ્યાં આપણી લાગણી ને નજર અંદાજ કોઈ પણ કરતા હોય ..ત્યાં લાગણી માટે ભીખ માંગવા કરતા...આપણે આપણો રસ્તો બદલી લેવો એ ડાહી વ્યક્તિ નું કામ છે..
ભીખ માં માગેલ લાગણી નું આયુષ્ય કેટલું સ્મિતા ?.....
હવે પછી ના ઘર ના દરેક નિર્ણય હું લઈશ..તારે ચૂપ રહેવાનું છે....
બીજે દિવસે..મેં છાપું..વાંચતા વાંચતા કીધું..
દેવાંગ આપણા ઘર ના તાળા ની બે ચાવીઓ છે... હવે એક ચાવી તમે સાથે રાખજો....અમે ચોવીસ કલાક ઘર માં રહેવા બંધાયેલ નથી અમારી પણ દુનિયા છે...
હવે તમે પણ સમય થી બંધાયેલ નથી અને અમે પણ...
હવે થી અમારા સમય કે દિવસ નું ઠેકાણું નહીં આમેય નિવૃત વ્યક્તિ છીયે ઘરે કોણ અમારી રાહ જોતું હોય..?
ઘરે તાળું જોવો ત્યારે સમજી લેજો પપ્પા મમ્મી ફરવા ગયા છે...
દેવાંગ જીણી નજર થી મને જોતો રહ્યો...એ સમજી ગયો પપ્પા હવે મેદાન માં આવ્યા છે...
મેં કીધું કાલ સવાર થી હું અને તારી.મમ્મી મોર્નિંગ વોક કરવા ગાર્ડમાં જવાના છીયે ત્યાંથી રોજ મંદિરે આરતી ના દર્શન કરી પાછા આવશું...તમે તમારું નિત્યક્રમ પતાવી ઘર ને તાળું મારી જતા રહેજો...અમે અમારા સમયે ઘરે આવશું....સાંજે પણ મંદિર ની આરતી સત્સંગ કરી રોજ નવ વાગે ઘરે આવશું....
ઓફીસે થી વળતા શાક અને રસોડા માં ખૂટતી વસ્તુ ની યાદી બનાવી જાતે લેતા આવજો....
હવે અમે ઘર ની જવાબદારી માંથી નિવૃત થવા માંગીએ છીયે
દેવાંગ અને ડિમ્પલ નીચું માથું કરી સાંભળી રહયા હતા
પપ્પા સીધી રીતે કહો ને તમારે અમને જુદા કરવા છે.
.દેવાંગ બોલ્યો...
એ તારી સમજ શક્તિ ઉપર આધાર રાખે છે.. મેં ફક્ત ઘર ની જવાબદારીઓ ટ્રાન્સફર કરી છે..ઘર ટ્રાન્સફર કરવા ની વાત નથી કરી....તારા મમ્મી પપ્પા પણ નોકરી કરતા હતા..
બધું જાતે જ કરતા હતા ને ?
એ બન્ને ઓફીસે ગયા પછી...મેં કીધું સ્મિતા હવે ઘર ની જવાબદારીઓ ખબર પડશે..સવારે દૂધ વહેલું ઉઠી ને લેવું ઘરકામ કરવા આવશે ત્યારે આપણે ઘર માં નહિ હોઈએ
સવાર ના ટિફિન અને રાત્રી ના ડિનર ની જવાબદારી હવે તેઓ ના માથે છે..
શુક્રવારે...રાત્રે મને કાર ને સાફ કરતા જોઈ... દેવાંગ બોલ્યો.. પપ્પા બહાર જવાની તૈ્યારી કરો છો..
હા બેટા " વિકેન્ડ...." Weekend"
શનિવાર રવિવાર સોમવાર..મંગળવારે અમે પાછા આવશું....આબુ અંબાજી..હું અને તારી મમ્મી જઇયે છીયે......
બહુ દોડી દોડી ને નોકરી કરી.. તમારી દુનિયા હોય તેમ
અમારી પણ દુનિયા હોય ને....જે યુવાની માં અમે ન કર્યું એ હવે કરશું..કહી હું ફરી કાર સાફ કરવા લાગ્યો...
દેવાંગ સમજી ગયો ..પપ્પા અમારા શબ્દો અમને પાછા આપે છે....
આપણે પણ માઁ બાપ છીયે બાળકો ને દુઃખી કરી આપણે કદી સુખી ન થઈએ.. પણ આ વિચાર બાળકો ને પણ આવવો જોઇયે..
દેવાંગ અને ડિમ્પલ દિવસે દિવસે થોડા કુણા પડતા જતા હતા...તેઓ એ બે મહિના ઘરની જવાબદારી સંભાળી એટલે ખબર પડી.... કે પપ્પા મમ્મી ની વાત ખોટી નથી...
એક દિવસ અમે શનિવારે સવારે સમાન લઈ કાર માં મુક્તા હતા ત્યાં દેવાંગ બોલ્યો પપ્પા ક્યાં જાવ છો..મેં હસતાં હસતાં કીધું ...વિકેન્ડ..Weekend
પણ પપ્પા અમને શનિવાર રવિવાર તમારા વગર ઘર માં ગમતું નથી....અમને અમારી ભૂલ સમજાણી છે....તમારી લાગણી અમે દુભાવી હોય તો માફ કરો...
અરે બેટા.... અમારી લાગણી તો તમારા ઉપર એટલી જ છે જે પહેલા હતી.... વાત ફક્ત બેજવાબદારી ભર્યા વર્તન વ્યવહાર ની હતી...ઘરડા માઁ બાપ કોઈ વખત તો તમારી સાથે બેસવા કે ફરવા ની આશા રાખે કે નહીં ?
જો બેટા...અમે તો વિકેન્ડ માં હવે બહાર જવાના છીયે પણ એકલા નહિ...હવેથી તમે બન્ને પણ અમારી સાથે હશો...બેટા દેવાંગ અને ડિમ્પલ તમે તમારો સમાન પેક કરો..વીકેન્ડ હવે થી આપણે સાથે ઉજ્વશું..
દેવાંગ દોડી ને મને ભેટી પડ્યો..
અને ડિમ્પલ ..સ્મિતા ને ભેટી ને બોલી ..સોરી પપ્પા....મમ્મી.....
મેં કીધું બેટા સોરી સાંભળવા અમે આ બધું નથી કર્યું..ઘર એક મંદીર છે...હોટલ નહિ....
જીવન નો...ક્યાં ભરોસો છે...સાથે જેટલો સમય રહેવાય એટલો રહેવા પ્રયત્ન કરો.. પછી.રૂપિયા ખર્ચવા છતાં..નહિ એ સમય પાછો આવે કે નહિ એ વ્યક્તિઓ...
आदमी मुसाफिर है, आता है, जाता है
आते जाते रस्तें में यादें छोड जाता है....
झोंका हवा का, पानी का रेला
मेले में रह जाए जो अकेला
फिर वो अकेला ही रह जाता है....
સર્વે સિનિયર સીટીઝન મિત્રો ને સમર્પિત......
સબકા મંગલ હો.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
વાંચવા જેવી વાર્તા
ઈમાનદારી
સમીર ના ધરે આજે ખુશી નો માહોલ હતો.
તમને થશે કે જન્મદિવસ કે લગ્ન પ્રસંગ હશે, પણ ના એવું નથી.
વાત જાણે એમ છે કે સમીર અને એની પત્ની મીનાક્ષી ધણાં સમય થી ઘરકામ અને એમના નાના છોકરા દીવ્યાંશ ની સંભાળ રાખવા માટે બાઈ શોધતા હતા પણ મેળ પડતો ન્હોતો.
સમીર કોમ્પ્યુટર નું પર્સનલ કામ કરતો અને મીનાક્ષી એક પ્રાઈવેટ કંપની ની ઓફિસ માં જોબ કરતી.
કામકાજ ના બહાને બન્ને ને ઘણીવખત મળવાનું થતું અને એ મુલાકાતો પહેલા ફ્રેન્ડ શીપ અને ધીરેધીરે પ્રેમ માં પલટાઈ અને એનો અંત બન્ને ના લવ મેરેજ માં આવ્યો.
એકાદ વર્ષ પપ્પા સાથે ભેગા રહી વન રૂમ કીચન માં સ્વતંત્ર રહેવા ગયો.
એકાદ વર્ષ પછી ખુશખબર આવ્યા અને દીવ્યાંશ ના કિલ્લોલ થી ઘર ભરાઈ ગયું.
સમીર ની જીંદગી માં દીવ્યાંશ ના પગલા શુકનિયાળ નીવડ્યા અને એની પ્રગતિ થઈ અને વન રૂમ કીચન વેંચી બાજુના ટાવર માં ચૌદમે માળે વન બેડરૂમ હોલ કીચન ખરીદી એમાં ટ્રાન્સફર થયા.
બન્ને કામ કરતા એટલે ઘરકામ માટે બાઈ શોધતા હતા અને આજે એક ઓળખીતા એ કીધુ બાજુની ઝૂંપડપટ્ટી માં એક બાઈ છે એને ઘરકામ ની જરૂરત છે, સમીર તરત જ આપેલ એડ્રેસ પર પહોંચ્યો નાની પણ વ્યવસ્થિત સાફસૂફ રૂમ અને એટલી જ સાફ સૂથરી બાઈ સુનંદા ને જોઈ સમીર ને સારુ લાગ્યુ અને થોડીક પૂછપરછ બાદ એને ઘરકામ માટે નક્કી કરી લીધી, બાઈનો મેળ પડ્યો એટલે સમીર ખુશ હતો.
સુનંદા નું કામ ચોખુ હતુ અને મળતાવડા સ્વભાવ થી ઝડપથી એડજસ્ટ થઈ ગઈ અને દીવ્યાંશ ને પણ પોતાના છોકરાની જેમ સાચવતી એટલે સમીર અને મીનાક્ષી ને ધણી રાહત થઈ ગઈ.
ગમેતેમ પણ કામવાળી બાઈ એટલે વિશ્વાસ કરવો મુશ્કેલ હતો એટલે એની પરીક્ષા લેવા સમીરે એક દિવસ પાંચ સો રૂપિયા ની નોટ સોફા નીચે રાખી અને બેડરૂમ માં બેસી ગયો અને મીનાક્ષી ને કીચન માં મોકલી સુનંદા ને એકલતા આપી એ શું કરે છે એ જોવા લાગ્યો.
સુનંદા સોફા નીચેથી કચરો કાઢવા ઝાડુ મારતા જ પાંચ સો ની નોટ બહાર આવી એણે આમતેમ જોયું કોઈ નથી એટલે નોટ હાથમાં લઈ રસોડા માં ગઈ અને મીનાક્ષી નાં હાથમાં નોટ આપી બોલી ભાભી આ લો સોફા નીચેથી આ નોટ મળી.
કામ પતાવી સુનંદા નીકળી એટલે સમીર અને મીનાક્ષી સાથે બેસી વાત કરવા લાગ્યા અને સુનંદા ઊપર પ્રમાણિકતા ની મહોર લગાવી દીધી.
ધીરે ધીરે દિવસો નીકળતા ગયા અને સુનંદા ઊપર બન્ને નો ભરોસો વધતો ગયો અને ક્યારેક સુનંદા ના ભરોસે ઘર અને દીવ્યાંશ ને મુકી બહાર જતા.
રવિવાર ના સમીર ને રજા હતી એટલે ઘરેજ હતો, કામ પતાવી સુનંદા બોલી સમીર ભાઈ મને પૈસાની જરૂર છે વ્યવસ્થા કરી આપો દર મહીને પગારમાંથી કાપી લેજો
સમીર કાંઈક વિચારી ને બોલ્યો હમણાં તો સગવડ થાય એમ નથી, સાંભળી સુનંદા ઉદાસ ચહેરે ત્યાંથી નીકળી ગઈ.
એક દિવસ સમીર ને મોડુ થયું અને થાકીને આવ્યો હોવાથી કપડા બદલી થોડુંક ખાઈ સુઈ ગયો.
બીજા દિવસે સવારના સુનંદા આવી અને સમીરે ઉતારેલા કપડા લઈ ધોવામાં નાખી દીધા અને કામ પતાવી નીકળી ગઈ.
સમીર મોડો ઉઠ્યો અને તૈયાર થઈ ઓફિસ જવા નીકળ્યો, કપડા પહેરી પોતાનું વોલેટ લેવા ગયો પણ વોલેટ દેખાયું નહીં એણે યાદ કર્યુ ક્યાં રખાઈ ગયુ પણ યાદ આવતું નહોતું, અચાનક યાદ આવ્યુ કે રાતના ઘાઈ ઘાઈ માં કપડા ઊતારી એમને એમ મુકી દીધા હતા અને પેન્ટ માં વોલેટ રહી ગઈ હશે.
સમીરે મીનાક્ષી ને બૂમ પાડી પૂછ્યુ મારી ગઈકાલ ની પેન્ટ ક્યાં છે ?
મીનાક્ષી બોલી એ તો સુનંદા એ ધોઈ નાખી, કેમ શું થયું ?
સમીરે બધી વાત કરી અને બોલ્યો કાલે વોલેટ માં વેપારીએ આપેલ પચાસ હજાર નું પેમેન્ટ પણ હતું.
પહેલો શક સુનંદા પર ગયો એને પૈસાની જરૂર હતી મેં ન આપ્યા એટલે પેન્ટ માં મોટી રકમ જોઈ એની નિયત બગડી હશે.
બીજા દિવસે સુનંદા આવી એટલે એની ઉલટતપાસ થઈ અને વોલેટ વિશે પુછ્યું, સુનંદા ગભરાઈ ગઈ અને બોલી મને એ વિષે કાંઈ ખબર નથી.
ઘણી ધાકધમકી આપી,લાલચ આપી પણ સુનંદા એક ની બે ન થઈ છેવટે સમીરે પોલીસ ની ધમકી આપી તો સુનંદા સમીર ને પગે પડી ગઈ અને કરગરતી બોલી સાચેજ મને ખબર નથી મારા વહાલસોયા દિકરા ના સોગન ખાઉં છું.
સાંભળી મીનાક્ષી બોલી જવા દે સમીર જે થવુ હતુ તે થઈ ગયુ પણ હવેથી સુનંદા આપણા ઘરે કામ કરવા નહીં આવે હું બધા કામ જાતે કરી લઈશ.
સુનંદા રડતી રડતી ત્યાંથી નીકળી ગઈ, પાછળ થી સમીર બોલતો હતો આ જમાના માં કોઈનો વિશ્વાસ કરવા જેવો નથી.
દિવસો નીકળતા જતા હતા મીનાક્ષી ને ઘર અને ઓફિસ સંભાળવી ભારે પડતી તો સમીર ને પણ ઘણીવખત ઘર અને દીવ્યાંશ ને સંભાળવા પોતાના કામ છોડી દેવા પડતા પણ હવે કોઈ બાઈ રાખવાની હિમ્મત બન્ને માંથી કોઈની ન્હોતી.
લગભગ બે મહિના નીકળ્યા હશે રક્ષાબંધન નો દિવસ હતો સમીર રાખડી વગર નાં હાથને જોતો વિચારતો હતો કાશ મારા આ કાંડે રાખડી બાંધવા વાળી કોઈ બહેન હોત તો કેટલું સારું થાત અને એ ભીની આંખે ઓફિસ જવા રવાનો થયો.
સાંજે સમીર નો ફોન આવ્યો એણે મીનાક્ષી ને નીચે બોલાવી, મીનાક્ષી એ પૂછ્યું શું કામ છે ?
સમીર બોલ્યો તું જલ્દી આવ આપણે એક જગ્યાએ જવું છે.
મીનાક્ષી લીફ્ટ માં નીચે ઊતરી, સમીર એની રાહ જોતો ઊભો હતો એને લઈ એ બાજુમાં આવેલ ઝૂંપડપટ્ટી તરફ આગળ વધ્યો અને સુનંદા ની રૂમ માં દાખલ થયો, સુનંદા એના નાના બાળક ને બાજુમાં બેસાડી સીલાઈ મશીન પર કપડા સીવતી બેઠી હતી, મીનાક્ષી ને કાંઈ સમજાયુ નહીં કે સમીર એને અહિંયા શું કામ લાવ્યો ?
સામે પક્ષે સુનંદા પણ આશ્ચર્ય થી એ બન્ને ને જોઈ રહી એને ડર લાગ્યો જરૂર આ લોકો પોલીસ ને લઈ આવ્યા હશે એ વિચારે એ સમીર ના પગે પડી ગઈ અને એના બાળક ના માથે હાથ રાખી બોલી સાહેબ સાચે કહું છું મેં તમારી પાકીટ નથી લીધી.
સમીર બન્ને હાથથી એને ઉભી કરતા બોલ્યો બહેન અમને માફ કરી દે અમે તને સમજવામાં થાપ ખાધી.
મીનાક્ષી અને સુનંદા આ સાંભળી અચરજ પામ્યા, મીનાક્ષી બોલી સમીર કાંઈક સમજાય એવું બોલ આ બધુ જોઈ મને તો ચક્કર જેવું થાય છે.
સુનંદા પણ બોલી હા સાહેબ આ બધું શું છે?
સમીર બોલ્યો સાંભળો તે દિવસે મેં આવી ઘાઈ ઘાઈ માં કપડા ઊતારી સાઈડ માં મુક્યા અને સવારે વોલેટ ન મળતા સુનંદા પર આરોપ મૂકી એને કામ પરથી કાઢી નાખી એ આપણી ભૂલ હતી.
હકીકત માં તે દિવસે હું ખૂબ થાકેલો હતો અને ટ્રેનમાં જરા આંખ મળી ગઈ અને અચાનક આંખ ખૂલી ત્યારે ખબર પડી મારું સ્ટેશન આવી ગયું છે અને ઝડપથી દોડી ટ્રેન માંથી ઊતર્યો ત્યારે કોઈ હાથચાલાકી કરી મારું વોલેટ તફડાવી લીધું.
આજે બપોરે નજીક નાં પોલીસ સ્ટેશન થી ફોન આવ્યો અને મને ત્યાં આવવા જણાવ્યુ.
પોલીસ સ્ટેશને પહોંચ્યો ત્યારે ઈન્સ્પેક્ટર મને બેસાડી મારી વોલેટ બતાડી, જોઈ હું તો હેરાન થઈ ગયો મારું વોલેટ અહિંયા ક્યાંથી ?
ઈન્સ્પેક્ટર બોલ્યા આજે એક ચોર પકડાયો એની પાસેથી ઘણી માલમતા મળી એમાં તમારી વોલેટ હતી અંદર તમારા નામ નંબર હતા, આમતો આ લોકો ચોરીની વોલેટ પૈસા કાઢી ફેંકી દેતા હોય છે પણ તમારા સારા નસીબે આ ડિઝાઈનર વોલેટ ને ચોરે સંભાળી ને રાખી હશે એટલે એમને એમ રહી ગઈ.
ઈન્સ્પેક્ટરે વોલેટ મારા હાથમાં આપી અંદર જોયું તો બધું એમનું એમ પડ્યુ હતુ.
આજના જમાના માં પોલીસ ની આવી ઇમાનદારી જોઈ હું ગદ્-ગદ્ થઈ ગયો અને સીધો તને બોલાવી સુનંદા પાસે માફી માંગવા આવી ગયો.
સમીર સુનંદા તરફ ફર્યો અને બોલ્યો બહેન સવારથી મારો ખાલી હાથ જોઈ હું અફસોસ કરતો હતો પણ હવે મને બહેન મળી ગઈ છે બોલતો બેગમાંથી રાખડી કાઢી હાથ સુનંદા તરફ લંબાવી દીધો.
સાંભળી સુનંદા ની આંખોમાંથી અશ્રુઓની ધાર થઈ અને સમીર ને વળગતા બોલી હું પણ સવારથી અફસોસ કરતી હતી મારો કોઈ ભાઈ નથી અને ભગવાનને ફરિયાદ કરતી હતી મને ભાઈ કેમ ન આપ્યો ?
ભગવાને મારી સાંભળી અને ભાઈ મોકલી આપ્યો, સુનંદા એ સમીર ને રાખડી બાંધી અને બધા હસતા હસતા છૂટા પડ્યા.
સમીર અને મીનાક્ષી ઘરે આવ્યા ત્યારે એમના માથેથી મોટો બોજ ઓછો થઈ ગયો હોય એવી રાહત વર્તાતી હતી.
સવારનાં ડોરબેલ રણકી, મીનાક્ષી એ દરવાજો ખોલ્યો સામે સુનંદા ઉભી હતી અને બોલી આજથી તમારે કામ કરવા ની જરૂર નથી.
અંદર થી સમીર આવ્યો અને બોલ્યો ના ના તને બહેન માની હવે હું તારી પાસે ઘરકામ ન કરાવી શકું.
સુનંદા બોલી મને પણ ખબર છે તમે મને કામ કરવા નહીં દો, અને મને સારું એવું સીલાઈ કામ મળવા માંડ્યુ છે એટલે મારી મોટી બહેન ની છોકરી ને લઈને આવી છું એને કામની બહુ જરૂર છે.
સાંભળી સમીર અને મીનાક્ષી ખુશીથી ઝૂમી ઉઠ્યા.
*સરસ ઘટના* 👌🏻 🙏🏻
*અવશ્ય વાંચશો*
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
: *જીવન સાર*:
'તેરા જીવન સે હે કર્મો સે નાતા
તુ હી અપના ભાગ્યવિધાતા,
એક મોટા ગામમાં એક ગરીબ વાણિયા નુ ઘર હતુ. વાણિયાની દશા બહુ ખરાબ હતી તેની પાસે ન ધંધો કે રોજગાર હતો તે ગામમાં એક સાધુ આવ્યા. તેમણે ગામ બહાર એક મોટા વડ નીચે આસન લગાવી ને બેઠા. ગામના લોકોને જાણ થઈ કે, આપણા ગામનની બહાર એક મહાન સાધુ આવ્યા છે ગામવાળા તે સાધુના દર્શન તથા સાધુમહારાજ ના પ્રવચન સાભંળવા આવવા લાગ્યા. મહારાજની વાણીથી લોકોમાં આંનદ થયો સવાર સાંજ ભીડ થવા લાગી. પેલા ગરીબ વાણિયા ને થયુ હું પણ તે સાધુના દર્શન માટે જાઉં. સાધુ ની જયા બેઠક હતી ત્યાં આવી મહારાજ ને નમન કરી દુર જઈ બેઠો સમય થતા ગામજનો સહુ સૌ પોતપોતાના ઘેર ગયા પરંતુ વાણિયો બેસી રહયો બપોરની વેળા થઇ મહારાજની નજર દુર બેઠેલા વાણિયા ઉપર પડી તેમણે ઇશારો કરી પાસે બોલાવ્યો વાણિયો નજીક આવી નમન કરી હાથ જોડી ને બેઠો સાધુ બોલ્યા ભાઇ સૌ ઘેર ગયા તમે કેમ બેસી રહયા છો વાણિયો બોલ્યો મહારાજ મારા જીવનમાં દુઃખ દુઃખને દુઃખ છે સુખ કોને કહેવાય તે મને ખબર નથી. ઘેર કોઈ કામ ના હોવાથી બેઠો છુ. મહારાજ ને દયા આવી તેમણે પોતાના તપના બળે સમાધિ ચઢાવીને વાણિયાનુ દુ:ખ જોયુ સમાધિમાંથી ઉતરીને મહારાજ બોલ્યા, બેટા, ખરેખર તારા જીવનમાં દુ:ખ છે પરંતુ બેટા હું તને મારા તપના બળે તારા જીવનમાં પાંચ વરસ સુખના આપવા માંગુ છુ બોલ તારે અત્યારે સુખ લેવુ છે કે ઘડપણમાં, વાણિયો બોલ્યો મહારાજ જો આપ દયા કરતા હોય તો પાંચ વરસ સુખ અત્યારે આપો કારણ દુ:ખ તો મે બહુ વેઠયુ હવે સુખ આપો પાછળ તો દુ:ખ વેઠી લઇશ સાધુ બોલ્યા જા આજથી તુ જે કરીશ તેમાં તુ સફળ થઈશ. આ સાભંળી વાણિયાની હોશ વધી, ઘેર આવી વધીઘટી ઘર વખરી બજારમાં વેચી તે પૈસાથી સામાન લઇ બજારમાં વેપાર કરવા બેઠો થોડી વારમાં લાવેલ સામાન વેચાઇ ગયો તે પૈસાથી બીજો સામાન લાવ્યો તે પણ વેચાઇ ગયો. આમ કરતા કરતા તેનો ધંધો જામી ગયો ટુંક સમયમાં ગામમાં મોટી દુકાન લીધી અને તેનો ધંધો અને સાખ વધવા લાગી, નવુ ઘર બનાવ્યુ. લગ્ન કર્યા. એક રાત્રે વાણિયાએ વિચાર કર્યો મહારાજના આશીર્વાદ થી મારા જીવનમાં દુ:ખ જેવુ રહયુ નથી. સવારે પેઢી ઉપર બેસતાની સાથે પોતાના મુનીમને જણાવ્યુ કે આપણા ગામમાં ગૌશાળા, ચબુતરો, પરબ, ઢોરોને પાણી પીવા માટે હવાડો, અને ધર્મશાળા બંધાવો તેમજ આજુબાજુના ગામડાઓમાં પણ આ કાર્યો ચાલુ કરાવો તેમજ આજુબાજુના ગામડાઓમાં અન્નક્ષેત્ર ચાલુ કર્યા. આમ વાણિયાએ ધર્મકાર્ય ચાલુ કરી દીધા વાણિયાને વિશ્વાસ હતો કે હું ગમે તેટલા રૂપિયા વાપરીશ તોય ખુટવાના નથી સમય ચાલ્યો જાય છે વાણિયા ના ઘેર દિકરાનો જન્મ થાય છે આમ સુખમાં પાંચ, વરસ પુરા થવા આવે છે એટલામા ત્યા ફરતા ફરતા પાંચ વરસ પહેલા આવેલ સાધુ ફરી થી એ ગામમાં આવ્યા લોકોને આ જાણ થવાથી તે સાધુના દર્શને આવવા લાગ્યા આ વાત જાણતા વાણિયો પોતાના પરિવાર સાથે મહારાજના દર્શન કરવા આવ્યો આવીમહારાજના ચરણોમાં માથુ નમાવી પગે લાગ્યો મહારાજે વાણિયાને ઓળખયો બોલ્યા કેમ ભાઈ મજામાં ને? વાણિયો બોલ્યો આપની કૃપાથી કોઇ ખોટ નથી અને હવે સુખના મારા પાંચ વરસ પુરા થવા આવ્યા છે આપની કૃપાથી મે જીવનના બધા સુખ ભોગવ્યા છે હવે દુ:ખ આવે તેની મને ચિંતા નથી. સાધુ બોલ્યા તમારી વાત સાચી છે હવે તમારા જીવનમાં દુ:ખની શરૂઆત થશે આટલુ બોલી મહારાજ શાંત થઇ વિચાર કરવા લાગ્યા કે આ વાણિયા એ પાંચ વર્ષ શુ કર્યુ લાવ સમાધિમાં જોઇ જોવુ વિચારી સમાધિ ચડાવી જોઈ લીધુ ત્યા વાણિયો બોલ્યો ભગવંત હવે હું દુ:ખ વેઠવા તૈયાર છું મહારાજ બોલ્યા અરે ગાંડાભાઈ તે આ પાંચ વરસો માં એટલા બધા પુણ્યકાર્યો કર્યા છે કે આ જીવનમાં તો દુ:ખ નહી આવે પણ તારી સાત પેઢીમાં પણ દુ:ખ નહી આવે તારા સત્કર્મથી તે તારા જીવનને બદલી નાખ્યુ છે
: *જીવન સાર*:
'તેરા જીવન સે હે કર્મો સે નાતા
તુ હી અપના ભાગ્યવિધાતા,
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
(કરેલા કર્મો ની જીત થાય છે કર્મો સારા હશે તો પેઢીઑ તરી જાશે )
ઓડિશા ના પુરી શહેર મા આવેલા જગન્નાથ મંદિર ના ચમત્કારો તથા રહસ્યો
હિન્દૂ ધર્મ ના મુખ્ય ચાર ધામ :- બદરીનાથ , જગન્નાથ , રામેશ્વર અને દ્વારકા
તેમાથી જગન્નાથ વિશે પુરી જાણવા જેવી બાબતો
1) આ મંદિર ઉપર જે ધજા છે તે હંમેશા જે બાજુ પવન હોય તે દિશા મા નહીં પણ તેની વિપરીત દિશા ફરકતી રહે છે આવુ શુ કામ થાય તે કોઈ ને ખબર નથી.
2) જગન્નાથ મંદિર ની ધજા રોજ બદલવામા આવે છે જો બદલવામા ન આવે તો આવતા 18 વર્ષ મંદિર બંધ થઈ જશે તેવી માન્યતા છે.
3) જગન્નાથ મંદિર ઉપર આજ સુધી ક્યારે પણ કોઈ પક્ષી બેઠું નથી અને કોઈ પક્ષી મંદિર ઉપર પસાર થયુ નથી. આ પણ એક રહસ્ય કે ચમત્કાર છે.
4) જગન્નાથ મંદિર દરિયા કિનારે આવેલું છે તો દરિયા ના મોજા નો અવાજ આવતો હોય છે પણ તમે જેવા મંદિર ના પ્રવેશ દ્વાર ( સિંહ દ્વાર) મા તમારો એક પગ મુકો એટલે અચાનક કાન માં દરિયા નો અવાજ આવતો બંધ થઈ જાય છે. પાછા ફરતી વખતે જેવો એક પગ મંદિર ના દ્વાર બહાર કાઢો એટલે અચાનક દરિયા નો અવાજ આવવા માડે છે. આજ સુધી આનુ રહસ્ય કોઈ ને ખબર નથી
5) જગન્નાથ મંદિર 214 ફૂટ ઉંચુ છે અને મોટા વિસ્તાર મા ફેલાયેલુ છે પરંતુ આ મંદિર પડછાયો કોઈ દિવસ જમીન ઉપર પડતો નથી . આ ચમત્કાર નુ કારણ આજ સુધી કોઈ કહી શકયું નથી.
6) આ મંદિર નુ ભોજનાલય વિશ્વ ના મોટા ભોજનાલય મા આવે છે અહી 500 રસોઈયા અને 300 તેમના સહાયકો કામ કરે છે . આજ સુધી માં ગમે તેટલા ભક્તો કે લાખો ની સંખ્યા માં લોકો આવી જાય તો પણ ક્યારેય ભોજન ( પ્રસાદ) ઘટ્યો નથી. જેવા મંદિર ના દ્વાર બંધ થવાનો સમય આવે એટલે ભોજન ( પ્રસાદ) આપોઆપ સમાપ્ત થઈ જાય છે એટલે ક્યારે પણ બગાડ થતો નથી. આ પણ એક ચમત્કાર છે.
7) જગન્નાથ મંદિર માં ભોજન ( પ્રસાદ) માટી ના વાસણો અને ચૂલા ઉપર બનાવવામાં આવે છે. ચૂલા ઉપર એક ની ઉપર એક એમ કુલ 7 વાસણો ભોજન પાકવા માટે રાખવામા આવે છે. પણ સૌથી ઉપર 7 નંબર ના વાસણ મા રાખવામા આવેલ ભોજન પેહલા પાકે છે ત્યારબાદ 6 પછી 5 એમ ક્રમ સહ 4, 3, 2 અને છેલ્લે 1 નું ભોજન પાકે છે ખરેખર તો 1 નંબર ના વાસણ નૂ ભોજન પેહલા પાકવુ જોઈએ પછી 2 અને પછી 3 અને 4 , 5,6 અને છેલ્લે 7 હોય કારણ કે 1 નંબર ના વાસણ ને અગ્નિ નો તાપ સૌથી વધારે લાગે છે .પણ આવું થતુ નથી 7 નુ વાસણ પેહલા પાકે છે. આ પણ મોટો ચમત્કાર છે આવુ શુ કામ થાય છે એ કોઈ કહી શકતુ નથી.
8) શ્રી કૃષ્ણ ભગવાન નું મુત્યુ થયું ત્યારે તેમનુ શરીર પંચતત્વો મા વિલીન થઈ ગયુ પણ તેમનુ હૃદય ધબકતું રહ્યુ એ ત્યાંની લાકડા ની મૂર્તિ મા છે મંદિર માં શ્રી કૃષ્ણ, તેમના મોટા ભાઈ બલભદ્ર (બલરામ કે બલદેવ) અને તેમની બહેન શુભદ્રા ની લાકડા ની મૂર્તિ છે. કોઈ મંદિર માં ભગવાન લાકડા ની મૂર્તિ ના હોય પણ અહીંયા છે. દર 12 વરસે મૂર્તિ બદલી દેવામા આવે છે. જ્યારે મૂર્તિ બદલવાની હોય ત્યારે મંદિર અને આખા પુરી શહેર મા અંધારપટ કરી દેવામાં આવે છે. મંદિર ની ચારે બાજુ CRPF ગોઠવી દેવામાં આવે છે કોઈ ને પણ મંદિર ની અંદર જવા દેવામાં નથી આવતા ફક્ત જે પુજારી એ મૂર્તિ બદલવાની છે તેમને જ મંદિર માં પ્રવેશ આપવામાં આવે છે. પુજારી નો આંખો ઉપર પટ્ટી બાંધવામાં આવે છે અને હાથ મા પણ હાથમોજાં પહેરવામાં આવે છે. જો કોઈ મૂર્તિ બદલતી વખતે બ્રહ્મ પદાર્થ ( શ્રી કૃષ્ણ ભગવાન નુ હૃદય ) જો જાય તો તેના શરીર માં વિસ્ફોટ થાય અને તેના શરીર ના ટુકડે ટુકડા થઈ જાય. જે જે પુજારી એ મૂર્તિ બદલી તેને પૂછવામાં આવ્યુ કે તમને મૂર્તિ બદલતી વખતે શુ મહેસુસ થાય છે તો તેમને એ કીધુ કે જ્યારે જૂની મૂર્તિ માંથી બ્રહ્મ પદાર્થ (શ્રી કૃષ્ણ નુ હૃદય) કાઢી ને નવી મૂર્તિ ચડાવી એ છીએ ત્યારે હાથ માં સસલા જેવુ કોઈ ઉછળતું એવુ લાગે છે બીજી કાઈ ખબર પડતી નથી. આજ સુધી બ્રહ્મ પદાર્થ નુ રહસ્ય અકબંધ છે.
7) આ મંદિર ની અંદર 1984 મા ભારત ની ત્યાર ની પ્રધાનમંત્રી ને પ્રવેશ આપવામાં દેવામાં ન હતો આવ્યો કારણ કે આ મંદિર ની બહાર બોર્ડ લાગેલું છે કે હિન્દૂ સનાતન ધર્મ કે હિન્દૂ , શીખ , બૌદ્ધ અને જૈન સીવાય કોઈ ને પણ પ્રવેશ આપવામાં નહીં આવે. ઇન્દિરા ગાંધી એ ફિરોઝ જહાંગીર ગાંધી સાથે લગ્ન કર્યા હોવાથી તે પારસી થઈ ગઈ એટલે પ્રવેશ આપવામાં ન હતો આવ્યો. ત્યારબાદ કોઈ દિવસ સોનિયા ગાંધી, રાહુલ ગાંધી કે પ્રિયંકા ગાંધી વાડ્રા એ મંદિર માં પ્રવેશ કરવાની હિંમત પણ કરી નથી. 2005 માં થાઇલેન્ડ ની મહારાણી જે બૌદ્ધ ધર્મ પાળતી હતી પણ વિદેશી હોવાથી તેને પ્રવેશ આપવામાં ન હતો આવ્યો. 2006 માં સ્વિઝરલેન્ડ ના એક નાગરિક એ જગન્નાથ મંદિર માં 1 કરોડ 78 લાખ નુ દાન આપ્યુ હતુ પણ તે ઇશાય હતો એટલે તેને પણ પ્રવેશ આપવામાં ન હતો આપ્યો. જગન્નાથ મંદિર માં પ્રવેશ માટે સત્તા , તાકાત કે ધન સંપત્તિ કે ગમે તે હોય કોઇ નુ કાઈ ચાલતું જ નથી.
જય જગન્નાથ 🛕🛕
જય શ્રીકૃષ્ણ 🙏🙏
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
એક સમજુ પિતાનો જગતના તમામ સંતાનોને કાગળ
વ્હાલા દિકરા / દિકરી ,
કુશળ હશે..
આ પત્ર હું તને ૩ કારણોસર લખું
છું...!
જીવન, નસીબ અને મૃત્યુ કોઈ
જાણી શક્યું નથી...
તો અમુક વાત જરૂરી છે કે વહેલા માં વહેલી જ કહી દેવાય...!
હું તારો પિતા છું અને આવી
વાત જો હું નહિ કહું, તો તને કોઈ જ નહિ કહી શકે...!
આ બધી વાત હું મારા
અનુભવ થી કહું છું અને જો હું
નહિ કહું, તો પણ તું તારા જીવનમાં શીખીશ જ..
પણ ત્યારે તને વધુ તકલીફ પડશે અને કદાચ સમય પણ નહિ હોય...
જીવન સારૂં ને શાંતિ થી જીવવા આટલું જરૂર કરજે...!
૧) જો કોઈ તારી સાથે સારો
વ્યવહાર ના કરે,તો મન માં દુઃખ
ના લાવીશ...
તારી સાથે સારી રીતે વર્તવાની ફરજ ફક્ત મારી અને તારી મમ્મીની જ છે...
બાકી દુનિયાનો કોઈ પણ વ્યક્તિ તને દુઃખ આપી શકે છે...
તો એના માટે માનસિક રીતે હંમેશા તૈયાર જ રહેજે...
કોઈ પણ તારી સાથે સારું
વર્તન કરે, તો એનો આભાર વ્યક્ત કરવો...
પણ હંમેશા સાવચેત રહેવું...
આ દુનિયામાં મારા અને તારા મમ્મી સિવાય બધાના સારા
વ્યવહાર પાછળ કોઈ હેતુ/સ્વાર્થ
પણ હોઈ શકે છે...
ઉતાવળમાં કોઈ ને પણ સારા મિત્ર ના માની લેવા...!
૨) દુનિયા માં કોઈ પણ એવી
વસ્તુ નથી કે જેના વગર જીવી ના શકાય...
આ વાત તને ખાસ કામ લાગશે, જયારે તને કોઈ તરછોડી
દેશે કે તારી પસંદની વ્યક્તિ કે
વસ્તુ તને નહિ મળે...
જીંદગી ચાલ્યા જ કરે છે અને બધી જ વસ્તુઓ કે વ્યક્તિઓ વગર ખુશ રહેતા શીખી લેજે...!
૩) જીંદગી ટૂંકી છે...
જો તું આજનો દિવસ વેડફીશ, તો કાલે તને જીંદગી પૂરી થતી લાગશે...
તો જીંદગીના દરેક દિવસ- દરેક પળનો સદુપયોગ કરજે...!
૪) પ્રેમ એ બીજું કાંઈ જ
નથી, પણ એક બદલાતી લાગણી જ છે...
જે સમય અને સંજોગો સાથે બદલાતી જ રહે છે...
જો તારો પ્રેમ તને છોડી જાય, તો
સંયમ રાખજે...સમય દરેક દર્દ ને
ભુલાવે જ છે...
કોઈ ની સુંદરતા અથવા પ્રેમ માં જરૂરત કરતાં વધુ ડૂબી ના જવું...
અને કોઈ ના દુઃખ માં પણ જરૂર કરતા વધુ પરેશાન ના થવું...!
૫) અભ્યાસ માં ઘણા નબળા
માણસો પણ જીવનમાં સફળ
બન્યા છે...
પણ એનો મતલબ એ નથી કે...
અભણ કે અભ્યાસ માં નબળો માણસ સફળ જ થાય...
વિદ્યા થી વધુ કશું જ
નથી...
ભણવા ના સમયે ધગશ થી ભણજે...!
૬) હું નથી ઈચ્છતો કે નથી આશા રાખતો, કે તું મને મારા વૃદ્ધ સમયમાં મદદ કરે...
અથવા હું પણ તને આખી જીંદગી સહારો આપી શકીશ કે નહિ તે પણ મને ખબર
નથી...
મારી ફરજ તને મોટો કરીને, સારું ભણતર આપીને પૂરી થાય છે... એ પછી તું દુનિયાની મોંઘી ગાડીઓ માં ફરીશ કે પછી સરકારી બસમાં ફરીશ...
એ તારી મહેનત અને આવડત ઉપર નિર્ભર છે...!
૭) તું તારું વચન હંમેશા
પાળજે...
પણ બીજા એમનું વચન
પાળશે જ એવી આશા ન
રાખતો...
તું સારું કરજે...
પણ બીજા સારું જ કરશે એવી આશા પણ ન રાખતો...
જો આ વાત તને વહેલી સમજાઇ જશે, તો તારા
જીવનના મોટા ભાગના દુઃખ દૂર
થઇ જશે..!
૮) જીવનમાં એમ નસીબ થી
જ અમીર થઇ જવાતું નથી...
એના માટે ખૂબ જ મહેનત
કરવી પડે છે...
તો મહેનત થી કોઈ દિવસ ભાગતો નહિ...!
*૯) જીવન ખૂબ જ ટૂંકું છે અને*
*કાળનો કોઇ જ ભરોસો નથી...*
*તો જેટલો વધુ સમય આપણે સાથે વિતાવી શકીએ, તેટલો સમય પરિવાર સાથે વિતાવી લઈએ...*
*કારણ કે આવતો જન્મ તો આવશે જ...*
*પણ એ જન્મ માં આપણે મળશું કે નહિ તે ખબર નથી...*
*તો આ જન્મ માં વધુ માં વધુ સમય પરિવાર સાથે વિતાવજે...!*
લિ. પપ્પા...
સ્થળ- મા બાપ ભવન
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
જો આ વાક્યો પસંદ આવ્યા
હોય,તો એક-બે વધુ સ્વજનોને
શેર કરજો...!!!✍🙏💞
*ટીપ* .....*Really Heart Touching *
*ટેબલ ઉપર વાનગીની ટ્રે લઈને આવેલો સુખદેવ ટેબલ પરના મહેમાનો જોઈને હેબતાઈ ગયો.*
*હેબતાઈ જવાઈ તેવું કારણ પણ હતું.*
*પોતાના શાળાના સમયના ખાસ મિત્રો મોટા અમીરોના ઠાઠમાં આવ્યા હતા અને પોતે એક વેઈટરના રૂપમાં...*
*સહેજે પચીસ વર્ષ પછી આ ચહેરાઓને જોઈ રહ્યો હતો. પેલા ચાર જણાએ કદાચ એને ઓળખ્યો ન હતો કે પછી ઓળખવા માંગતા ન હતા.*
*ચારમાંથી બે મોબાઈલ પર વ્યસ્ત હતા અને બાકીના બે લેપટોપ પર...*
*કદાચ હમણાં જ થયેલી કોઈ મોટી ડીલના આંકડા ગણી રહ્યા હતા...*
*સ્કૂલના મિત્રો ઘણા આગળ વધી ગયા હતા અને પોતે પરિસ્થિતિને તાબે થઈ ને કોલેજ સુધી પણ પહોંચ્યો ન હતો...*
*વચ્ચે બે - ત્રણ વાર ટેબલ પર જવાનું થયું, પણ સુખદેવે સિફતથી પોતાની નેમ પ્લેટ છુપાવીને વાનગી સર્વ કરતો રહ્યો ....*
*ચારેય બિઝનેસમેન ડિનર પતાવીને નીકળી ગયા...*
*સુખદેવને મનમાં થતું કે આ લોકો હવે પાછા અહીં ક્યારેય ન આવે તો સારું...*
*પોતાની નિષ્ફળતાને કારણે શાળાકાળના મિત્રો સાથે ઓળખાણ તાજી કરતાં સુખદેવને ભારે સંકોચ થયો હતો...*
*ત્રણ હજારનું બિલ ને સાલાઓએ એક પૈસો પણ ટીપમાં નથી મૂક્યો ? સુખદેવ બબડતો હતો...*
*ત્યાં ટેબલ સાફ કરતાં સુખદેવે અચાનક ટેબલ પર પડેલો પેપર નેપ્કિન જોયો, ઉપાડ્યો...*
*બિઝનેસ ચલાવતા લોકોને પેનથી પેપર નેપ્કિન પર આંકડા માંડવાની ટેવ હોય છે ...*
*નેપકીન ફેંકી દેતા પહેલાં એનાથી પેપર નેપ્કિન તરફ જોવાઈ ગયું..*
*નેપ્કિન પરનું લખાણ વાંચી સુખદેવની આંખમાં ઝળઝળિયાં આવી ગયાં એને સુખ ઉપજ્યું*
*તને ટીપ આપતાં જીવ ચાલ્યો નહીં, સુખલા.*
*આ હોટેલ પાસે જ, હજી હમણાં જ અમે ફેક્ટરી લીધી છે, એટલે અહીં જમવા આવ્યા હતાં*
*સુખલા તું અમારી સાથે જમતો ન હોય અને અમારે માટે, જમવાનું લાવતો હોય એ કેવું લાગે ?*
*આપણે તો નાસ્તાના એક જ ડબ્બામાંથી ભાગ પડાવતાં હતા.*
*સુખલા આજે આ નોકરીનો તારો છેલ્લો દિવસ છે*
*અમારી ફેક્ટરીમાં કેન્ટીન તારે ચાલું કરવી પડશે, ને તે અંગેની તમામ જવાબદારી તારે સંભાળવાની રહેશે,*
*હા, શરૂઆતનો ખર્ચ અમે ભોગવી લેશું. એટલે તું ખર્ચની ચિંતા કરતો નહીં. પછી તો તું અમીર ને માલિક*
*ને વર્ષો પહેલાં આપણે સ્કુલમાં સાથે ડબ્બા ખોલી ખાતાં હતાં તેમ ફરી વર્ષો સુધી ખાઇશું*
*લિ.*
*નવચેતન સ્કૂલના*
*તારા નામચીન દોસ્તો...*
*નીચે ફેક્ટરીનું નામ અને ફોન નંબર લખેલાં હતા.*
*અત્યાર સુધીમાં મળેલી સૌથી મોટી ટીપને સુખદેવે ચૂમીને છાતી સરસી ચાંપી ને ખિસ્સામાં મૂકી દીધી*
*This is the Quality of Real Freinds*
*After God*
*Freind Is God Gift*
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
*Superb story.*
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
બેટા...
તું અને વહુ..
થોડો વખત એકલા રહો....
હું..
અને તારી માઁ..
એક મહિનો...
જાત્રા એ જઈયે છીયે...
જીંદગી..
મા કમાવા ની હાય મા ન તો ભગવાન સરખો ભજાયો...
કે ન તો..
તારી માઁ સાથે શાંતિ થી જીવી શક્યો...
ઘડપણ...
આંગણે આવી ગયું..
ખબર પણ ના પડી...
અને મોત.....
આંગણે થી અંદર કયારે આવી જશે..તે પણ મને ખબર નથી..
માટે..
જે જીવન અમારૂ બાકી રહ્યું છે.તે...
હવે શાંતિ થી જીવવવા ની ઈચ્છા છે...
*આ પપ્પા ના જાત્રા એ જતા પેહલા ના છેલ્લા શબ્દો હતા....*
પપ્પા મમ્મી ને જાત્રા એ ગયે મહિનો થઈ ગયો...
રોજ ફોન ઉપર વાત ચિત કરિયે... મહિનો પૂરો થયો.
બીજો મહિનો પૂરો થવા આવ્યો ..
મેં પપ્પા ને પૂછ્યું...
પપ્પા.તમે છો ક્યા..?
બે મહિના થઈ ગયા...
મને હવે શંકા લાગે છે....
તમને મારા સોગંન ..
આપ સાચું બોલો..
ક્યાં છો ?
દિપેન આંખ મા પાણી સાથે બોલ્યો...
બેટા..
સાંભળ...
અમે કાશી મા ,જ..
છીયે...
અહીં ફરતા.ફરતા..
વૃદ્ધા આશ્રમ દેખાયો...
તેનું વાતવરણ..
રહેવાનું..
ખાવું પીવું...
સવાર સાંજ ભગવાન ના દર્શન....
સતસંગ બધુ જ તારી માઁ ને અને મને માફક આવી ગયું છે..
તારી માઁ નો સ્વભાવ પણ એકદમ બદલાઈ ગયો છે...
બેટા...
મેં તને ઘરે થી નીકળતા પેહલા કીધું હતું..
હવે ની ઉંમર અમારી શાંતિ મેળવવા ની છે...
અશાંતી ઉભી કરવાની નથી......
તમે બન્ને શાંતિ થી જીવો..
અમારી ચિતા ના કરતા..
પ્રભુ એ પેંશન આપ્યું છે..
તેમાં અમારા ખર્ચ નીકળી જાય..છે...
તમારી તબિયત નું ધ્યાન રાખજો...
પપ્પા મહેરબાની કરી ઘરે પાછા આવી જાવ..
ના..
બેટા.. હવે..
આપણી મંજીલ
અલગ..
અલગ છે..
તું તારી રીતે આનંદ થી જીવ..
અમે અમારી રીતે...
બેટા તને ખબર છે..
*તારી માઁ નો સ્વાભવ ચિડિયો થઈ ગયો હતો .....*
પોતે જે રીતે ચોખ્ખાઈ અને જીણવટ થી જીવી તેવી અપેક્ષા તારી વહુ પાસે રાખે..તે શક્ય નથી હવે બદલતા સંજોગો મા...
બેટા..
અને તે ને કારણે રોજ ઘર નું વાતવરણ તંગ..
અને અશાંત બની જાય તે હું ઈચ્છતો નહતો...
*સવારે ઉઠી ને એક બીજા ના મોઢા જોવા ન ગમે ત્યારે સમજી લેવું જોઈએ....*
*કે ઘર નું પતન નક્કી છે...*
અને હું તેવું ઈચ્છતો નહતો...
કે ઘર નું કોઈ સભ્ય આવા વાતવરણ ને કારણે ગંભીર બીમારી નું શિકાર બને
અથવા અઘટિત ઘટના આપણા ઘર બની જાય...
એટલે મેં ..
પ્રેમ થી આ રસ્તો અપનાવ્યો છે....
બેટા
તું જરા પણ મન મા ના લેતો....
જતુ કરે તેને તો માઁ બાપ કેહવાઈ..
બાકી..
કોઇ તકલીફ પડે તો...
હું બેઠો છું..
દૂર જવા થી...
હું તારો બાપ કે તું મારૂ સંતાન નથી મટી જતો..
આપણા વિચારો નથી મળતા... પ્રેમ તો એટલોજ છે
બેટા ..
મત ભેદ હોય...
ત્યારે જ જુદા થઈ જવું સારૂ...
જો મન ભેદ થઈ જુદા પડ્યા..
તો ફરી એક થવુ મુશ્કેલ હોય છે..
બેટા...
બીજી અગત્ય ની વાત...
તે જે બૅંક મા નવું ઘર લેવા અને અમારા થી જુદા થવા લોન માટે અરજી જે મેનેજર ને આપી હતી તે..
મારા મિત્ર નો પુત્ર છે...
તેને મળજે..
તારે નવું મકાન લેવાં ની જરૂર નથી...
મેં તારા નામે આપણું મકાન કરી દીધુ છે...
પેપર તેની પાસે થી લઇ લેજે....
બેટા...
તું ટૂંકા પગાર મા લોન ના હપ્તા ભર કે ઘર ચલાવ..?
અને તું હેરાન થતો હોય અને અમે આનંદ કરિયે..
તેમાંનો તારો બાપ નથી..
તમે સુખી થાવ..
સદા આનંદ મા રહો.. એતો અમારૂ સ્વપન હોય છે...
ચલ બેટા..
આરતી નો સમય થયો છે..તારી માઁ મારી રાહ જોઈ ને નીચે ઉભી છે....
દિપેન...
ચોધાર આશું એ રડતો રહ્યો.....
અને પપ્પા એ ફોન કટ કર્યો..
પપ્પા મેં તમને સમજવા મા ભૂલ કરી...છે..
ભગવાન મને કદી માફ નહીં કરે..
દિપેન ની પત્ની એ હકીકત બધી જાણી દુઃખી અવાજે કિધુ... આપણે
આજે..
ટેક્ષી કરી
મમ્મી ..પપ્પા ને ઘરે લઈ આવ્યે..
દિપેન બોલ્યો...
બહુ મોડું થઈ ગયું...
સ્વાતી..
મારા બાપ ને હું જાણું છું...
તે જલ્દી નિર્ણય કોઈ લેતા નથી
અને જો નિર્ણય તેમને લઇ જ લીધો તો તેમા તે ફેરફાર કદી કરતા નથી...
*આજે મને સમજાઈ ગયું...*
*દુનિયા મા જતુ કરવા ની તાક્ત*
*માઁ બાપ સિવાય કોઈ પાસે નથી...*
Parents do *NOT EXPECT* much from us..
They just expect that the *"LOAN"*
of Love which we *"BORROWED" ,*
from them in our *CHILDHOOD...*
to be returned in their
*"OLD HOOD"*
🙏🙏🙏🙏😔😔😔😔😔😔
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
પ્રશ્ન : પોલીસ મને મારે તો હું સામે મારી શકું? પોલીસ વિરુદ્ધ ફરીયાદ ક્યાં કરવી? પોલીસને માર મારવાનો અધિકાર છે?
જવાબ : પોલીસના મારથી તો ભલભલા ડરતા હોય છે, અને ક્યારેક પોલીસ પોતાને મળેલા પાવરનો દુરુપયોગ પણ કરતી હોય છે, જેના ઘણા કિસ્સા આપણી સામે અવારનવાર આવતા જ રહે છે. તેવામાં પોલીસ પાસે પોતાની કસ્ટડીમાં રહેલા આરોપીને માર મારવાનો કોઈ અધિકાર છે કે કેમ તે જાણવું કોઈપણ સામાન્ય નાગરિક માટે અત્યંત જરુરી છે. કેટલીકવાર પોલીસ આરોપીને જ નહીં, પરંતુ કોઈ વ્યક્તિની ગેરકાયદેસર અટકાયત કરીને પણ તેના પર ત્રાસ ગુજારતી હોય છે. આપણાં દેશમાં બનાવટી એન્કાઉન્ટર થતાં હોય ત્યારે કોઈ નિર્દોષ વ્યક્તિ પર પોલીસ દ્વારા થતો જુલ્મ જાણે મોટી વાત જ ન હોય તેમ તેના કિસ્સા અવારનવાર મીડિયામાં આવતા રહે જ છે. જેનો ભોગ મોટાભાગે એવા લોકો બને છે કે જેમની પાસે કાયદાકીય લડાઈ લડવાની ક્ષમતા નથી હોતી. ઘણીવાર તો પોલીસ કોઈ વ્યક્તિ પાસેથી જબરજસ્તી ગુનાની કબૂલાત કરાવવા માટે પણ તેને ભયાનક રીતે ટોર્ચર કરતી હોય છે. તેવામાં પોલીસનો ત્રાસ સહન કરવાને બદલે તે વ્યક્તિ લાચાર થઈને ગુનો કબૂલી લેવામાં જ શાણપણ સમજતી હોય છે, અને પોલીસ આખા કેસમાં ખોટા વ્યક્તિને ગુનેગાર સાબિત કરી દે છે. આ ખાખી વર્દીના વ્યકિતઓ ધ્વારા આચરવામાં આવેલ ગુનાઓ જોતા ઘણીવાર સામાન્ય લોકો પોલીસ સ્ટેશન જતાં પણ ડરતાં હોય છે. આમ તો હકીકતમાં પોલીસને જોઈને નાગરિકોને સલામતીનો અહેસાસ થવો જોઈએ પણ હાલની પરિસ્થિતિ એવી છે કે, પોલીસને જોઈને લોકો ડરનો અહેસાસ કરે છે. પોલીસ એ છાપ બનાવી નથી શકી જેમાં નાગરિકઘને સલામતીનો અહેસાસ કરાવી શકે, કાયદાનું ઉલ્લંઘન ખુદ કાયદાના રક્ષકો કરતાં હોય છે. જે આપણા દેશમાં દુ:ખદ બાબત છે. પોલીસ કોન્સ્ટેબલ હોય કે પછી મોટો IPS ઓફિસર હોય, તેની પાસે એમ જ આરોપીને માર મારવાનો કોઈ અધિકાર નથી. એટલું જ નહીં, પોલીસ જો આરોપીને માર મારે તો તે કોર્ટ સમક્ષ તેની ફરિયાદ પણ કરી શકે છે. ભારતનું બંધારણ દરેક નાગરિકને જીવન જીવવાનો અધિકાર આપે છે, અને આ બંધારણિય અધિકારનું સ્થાન તમામ અધિકારોમાં સૌથી ઉપર છે, કસ્ટોડિયલ ટોર્ચરમાં તેનો ભંગ થાય છે. જોકે, ક્યારેક જાહેર સ્થળે કાયદો-વ્યવસ્થાની સ્થિતિ સાચવવા પોલીસ ચોક્કસ લાઠીચાર્જ કરી શકે છે. આ વાત અલગ છે. કસ્ટોડિયલ ટોર્ચરના કિસ્સા અવારનવાર સામે આવતા રહે છે, પરંતુ તેમાં કોઈ પોલીસ અધિકારીને સજા થયાના કિસ્સા ભાગ્યે જ સામે આવે છે. આવા કિસ્સામાં અગાઉ જણાવ્યું તેમ મોટાભાગે ભોગ બનનારા લોકો ગરીબ કે સામાન્ય વ્યક્તિ હોય છે, જેમની પાસે ન તો કેસ લડવાના પૈસા હોય છે કે ન તો સમય, માટે ભાગ્યે જ કસૂરવારોને સજા થતી હોય છે.
¶ પોલીસ માર મારે તો સામે તમે મારી શકો? રીમાન્ડ દરમિયાન માર મારવામાં આવે તો?
કોઈપણ પોલીસ નાના મોટા અધિકારી હોય. એ પોતાની ફરજ અદા કરતાં હોય, પોતાની ડ્યુટી નિભાવે એમાં કોઈ વાંધો નથી પણ એમાં કોઈ સાથે મારપીટ કરે કે, ગાળો આપે એ ખોટું છે. આમ માર મારવાનો કે ગાળો આપવાનો, કે અસભ્ય વર્તન ન શકે. આપણાં ભારતીય કાયદામાં આઈ.પી.સી ૧૬૬ મુજબ એ પોલીસ સામે ફરીયાદ કરી શકાય છે. IPC 166 અનુસાર કોઈપણ સરકારી કર્મચારી છે બીજાને ઈજા કરવાને ઈરાદે કાયદાનું ઉલ્લંઘન કરે છે. એટલે કે, માર મારે કે તમારું અપમાન કરે તોય તમે આઈ.પી.સી ૧૬૬ અંતર્ગત ફરીયાદ આપી શકો છો. જેમાં જેલ અને દંડ બન્નેની જોગવાઈ છે. આમાં પણ બીજા જેજે પણ અપરાધ કરે એ મુજબ અન્ય કલમો પણ એડ થાય છે. અને એ પોલીસ અધિકારી સામે ફરીયાદ થઈ શકે છે.
¶ પોલીસ મને મારે તો હું સામે મારી શકું?
ચાલો, આ પ્રશ્ન પર વાત કરીએ તો, અહીંયા બે પ્રકારની સિચ્યુએશન ઉભી થાય છે. જે નીચે મુજબ છે.
૧ ) પોલીસ વાળા એમનું કામ કરે છે. એમની પાસે એરેસ્ટ વોરંટ છે. અથવા તો એ પોતની ફરજ બજાવી રહ્યા છે. પોતાની ડ્યુટી નિભાવે છે અને તમે એ સમયે પોલીસ સાથે બતમીજી કરો છો. એ કામનો વિરોધ કરો છો. ગાળો બોલો છો, મારપીટ કરો છો. આ સમયે પોલીસ વાળા તમને મારે તો તમારી પાસે બચવાનો કોઈ રસ્તો બચ્યો નથી, કેમકે ભુલ તમારી છે. તમે જો પોલીસ વાળા પર જાનલેવા હુમલો કરો એ સમયે તો એ તમારી પર ગોળી પણ ચલાવી શકે છે. એટલે આ બાબત ધ્યાન રાખવું કે, જ્યારે પોલીસ કે, કોઈપણ સરકારી કર્મચારી પોતની ફરજ નિભાવવાતા હોય ત્યારે આવું વર્તન ન કરવું. આજકાલ તમે જોયું જ હશે કે, હવે તો ખુદ પોલીસ વાળા આવા સમયે તમારો વીડિયો ઉતારી લેતા હોય છે. જેને પછી પુરાવા સ્વરૂપે પણ મૂકી શકાય. હવે તો દરેક વ્યક્તિ પાસે સ્માર્ટફોન છે ત્યારે જો તમને વગર વાંકે તમને પોલીસ વાળો મારતો હોય તો વીડીયો ઉતારી જ શકો છો. ધ્યાન રાખવું તમારે ઉગ્ર ન થવું અને એની સાથે ન્યાયિક પ્રક્રિયાથી, સભ્ય ભાષામાં વાત કરવી.
૨ ) આ સિચ્યુએશન એવી છે જેમાં, તમને કોઈપણ પોલીસ વાળાએ રોક્યો અને તમને ગાળો આપવા લાગ્યો, મારપીટ કરવા લાગ્યો, કે અસભ્ય વર્તન કરવા લાગ્યો. આ સમયે પણ તમે એને સામે મારી શકતાં નથી. હા, તમે આ સિચ્યુએશનમાં પણ સામે હાથ ન ઉપાડી શકો. તમારી પાસે આ સમયે શાંતિથી માર ખાવા સિવાય રસ્તો નથી. જો તમે સામે મારો તો તમારાં પર આઈ.પી.સી ૩૫૩ અને આઈ.પી.સી ૩૩૨ મુજબ તમારા પર કેસ બનશે. ભારતીય દંડ સંહિતાની કલમ ૩૫૩ મુજબ, જો કોઈ સરકારી કર્મચારી છે અને એ જો ઓન ડ્યુટી છે. એ પોતાની ડ્યુટી નિભાવી રહયો છે. એ સમયે એના કામથી રોકવો અથવા તો ડરવાવના હેતુથી, ફરજમાં કોઈપણ રીતે રુકાવટ, હુમલો અથવા અપરાધીક બળ પ્રયોગ કરવો એ આ કલમ અંતર્ગત ગુનો બને છે. એવી જ રીતે આઈ.પી.સી ૩૩૨ મુજબ કોઈપણ સરકારી કર્મચારી પોતાની ફરજ નિભાવવતો હોય એ સમયે એ સમયે ફરજથી રોકી ગંભીર માર મારવો અથવા ચોટ પોંહચાડવી એ ગુનો બને છે. આમ તમારી પર આ બન્ને કલમ હેઠળ કાર્યવાહી થઈ શકે છે. એટલે પોલીસને સામે તમે મારી નથી શકતાં. પણ તમે તમને ખોટી રીતે માર્યા છે એના પુરાવા ભેગા કરી ને પછી ફરીયાદ કરી શકો છો.
¶ તમે ક્યારે મારી શકો છો?
અમૂક ગંભીર બાબતે તમને પ્રાઈવેટ ડિફેન્સ મળે છે. અને સામે તમે મારી શકો પણ એમાં કેટલીક અગત્યની બાબતો છે. જેમાં તમને તમારું પ્રાઈવેટ ડિફેન્સ મળે છે. જ્યારે એ તમને ગંભીર માર મારે છે. જેમાં કેટલીક બાબતો છે જેવી કે, પોલીસ વાળો તમને મારતાં સમયે તમારો હાથ કાપી નાખે/ પગ કાપી નાખે/ આંખો ફોડી નાખે, કાનનો પડદો તોડી નાખે/ તમારા ગુપ્તાંગ ઉપર ગંભીર માર મારે, આવી કોઈ સિચ્યુએશન ઉભી થાય જેમાં એવો માર મારે જેમાં ૨૦ થી વધારે દિવસ રીક્વરી આવવામાં લાગી શકે, ( હોસ્પિટલમાં રહેવૂ પડે ) અથવા તો તમને લાગે કે, પોલીસ વાળો તમને જાનથી જ મારી નાંખશે. એની પાસે એનું કોઈ ધારદાર હથિયાર હોય ને હુમલો કરવાનો હોય આવાં સમયે તમારો પ્રાઈવેટ ડિફેન્સ સ્વબચાવમાં ઉભો થાય છે. ને તમે સામે મારી શકો છો. રેર કેસમાં આવી સિચ્યુએશન બનતી હોય છે. રાઈટ ટુ સેલ્ફ ડિફેન્સ ( આત્મરક્ષણનો અધિકાર ) IPC 96 થી ૧૦૬ કલમમાં આ બાબત વિગતે છે. જેમાં આઈ.પી.સી ૧૦૦માં આ અમુક જાનલેવા હુમલાની વાત કરેલી છે. આમ જોવા જઈએ તો આવી પરિસ્થિતિ ભાગ્યે જ ઉત્પન્ન થતી હોય છે. એટલે બની શકે ત્યાં સુધી પોલીસ પર સામે હાથ ન ઉપાડવો હિતાવહ છે. એને બદલે તમે કાયદાકીય રીતે ફરીયાદ કરી શકો છો.
¶ રીમાનડ દરમિયાન કે, માર મારવાના કિસ્સામાં તમે શું કરી શકો? ફરીયાદ ક્યાં કરી શકો.
પોલીસ તમારી ઘરપકડ કરે અટકાયત કરે ત્યારે. આર્ટીકલ રર (ર) જણાવે છે કે કોઇ પણ પકડાયેલ વ્યકિતને ૨૪ કલાકની અંદર નજીકના મેજીસ્ટ્રેટ પાસે રજુ કરવો પડશે. અને કોઇ પણ વ્યકિતને ૨૪ કલાકથી વધુ કોઇ પોલીસ અધિકારી પોતાની કસ્ટડીમાં મેજી.પાસે રજુ કર્યા સિવાય રાખી શકશે નહી. અને કોઇ પણ અટક કરેલ વ્યકિતને સી.આર.પી.સી.ક.૧૬૭ મુજબ ૧૫ દિવસથી વધુ પોલીસ કસ્ટડીમાં રાખી શકાશે નહી. ભારતના બંધારણના આર્ટીકલ રર બી મુજબ અટક કરવામાં આવેલ વ્યકિતને તેના કાયદાકીય વકીલ અથવાતો બચાવ કરવા માટે તક પુરી પાડવાનો હકક નકારી શકાશે નહી. આ સમયે તમને જ્યારે મેજીસ્ટ્રેટ સમક્ષ રજૂ કરવામાં આવે ત્યારે મોટાભાગે બધાને પુછતાં હોય છે કેર તમને પોલીસ સામે કોઈ ફરીયાદ છે. ત્યારે જો તમને માર મારવામાં આવ્યો હોય તો તમે મેજીસ્ટ્રેટ સમક્ષ એ કહી શકો છો અને ફરીયાદ આપી શકો છો. એ પછી જો કોર્ટને લાગશે તો તમારી ફરીયાદ જ્યુડીશનલ તપાસમાં જશે જેમાં બે થી ત્રણ કે વધુ વર્ષનો સમય લાગતો હોય છે. પણ તમને જામીન મળી જાય એટલે તમે બહાર આવ્યા પછી એક અરજી વિજિલન્સ કમિશનર, એક અરજી DGP ઓફીસને, તમારા જીલ્લાના પોલીસ વડા, પોલીસ કંપલેન ઓથોરિટી ( PCA ), રાજ્યનાં અને રાષ્ટ્રીય માનવાધિકાર પંચને, આ અરજીની સર્ટીફાઈડ કોપી જોડી મોકલી આપવી જેમાં તમે કરેલી કોર્ટ ફરીયાદની કોર્ટ માંથી કોપી લઈ એ પણ મોકલી આપવી. આમ કરવાથી એકબાજુ કોર્ટમાં તો કેસ ચાલશે જ પણ બીજી બાજુ આ અરજીઓને કારણે ખાતાકીય તપાસ પણ થશે અને જે તે પોલીસનુ પ્રમોશન, અને બીજા અમુક મળતાં લાભ અટકી જશે. અને ખાતાકીય તપાસમાં દોષી સાબિત થશે તો નોકરી ખોવાનો પણ વારો આવી શકે છે. કોર્ટમાં પણ જો તમે સાબિત કરી દીધું કે, તમારી સાથે મારપીટ કરી હતી તો જે તે પોલીસ ને જેલમાં જવાનો પણ વારો આવી શકે છે.
¶ અરજીમાં નીચેની બાબતો ધ્યાન રાખવી
કોઈપણ વ્યક્તિ પોલીસ વિરુદ્ધમાં, ફરીયાદ લખાવવા માટે ભોગ બનનાર અથવા તેના વતી કોઈપણ વ્યક્તિએ પોતાનુ નામ, સરનામુ, સંપર્ક નંબર સહિત એક સાદી અરજી લખવાની રહેશે જેમાં, સંપૂર્ણ માહિતી આપવાની હોય છે, જેમકે, શુ ઘટના બની હતી તેની સંપુર્ણ વિગત કઈ તારીખે અને સમયે બની હતી તેની વિગત, તમે કોના વિરુદ્ધ ફરીયાદ લખાવો છો તેનું નામ, હોદ્દો અને પોલીસ સ્ટેશનની વિગત, ઘટનામાં શુ – શું કહેવામાં અને કરવામાં આવ્યુ હતુ? આ ઘટના બની ત્યારે તે જગ્યાએ અન્ય કોણ કોણ લોકો હાજર હતા જેમણે ઘટના બનતી જોઈ હોય તેના નામ અને વિગત, જો તમને કોઈ આર્થિક નુકશાન થયુ હોય અથવા શારિરિક ઈજા થઈ હોય તો તેની વિગત, જો ઘટના ને લગતા કોઈ ફોટો / વિડિયો કે ફુટેજ હોય તો સાથે જોડવાના, શારીરિક ઈજાઓ થઈ હોય તો તેના ફોટોગ્રાફ પણ જોડવા, જો ઈજા થઈ હોય અને સારવાર લીધી હોય તો મેડિકલ સર્ટિફિકેટ જોડવુ, પોલીસ સ્ટેશન ડાયરીનો પુરાવો, આર.ટી.આઈ કરી તમે આ અમૂક બાબતો મેળવી શકો છો. જો એમ કરેલ હોય તો એ પણ જોડવુ. કોર્ટમાં આ બાબતે ફરીયાદ કરેલી હોય તો એની સર્ટીફાઈફ કોપી પણ જોડવી આમ આ તમામ બાબતોની કોપી ફરીયાદ સાથે બિડાણ કરીને પોસ્ટ દ્વારા, ઈમેલ દ્વારા કે રૂબરૂમાં જઈને આ બધી જગ્યાએ આપી શકો છો.
નોંધ : આ માહિતીમાં ભુલચુક હોય શકે છે. વધુ માહિતી કાબીલ વકીલ દ્રારા મેળવી શકો છો. છતાં પણ સામન્ય માહિતી દરેક નાગરિકે રાખવી જ જોઇએ. દરેકને બંધારણ સન્માન પુર્વક જીવવાનો અધિકાર આપે છે.
માહિતી અને સંકલન
~ નેલ્સન પરમાર
*ટ્રાફિક પોલીસનું ચાલાન કોઇ કોર્ટનો આદેશ નથી તેને કોર્ટમાં પડકારી શકાય છે*
*ડ્રાઇવિંગ લાઇસન્સ ન દેખાડો તો આ કોઇ ગુનો નથી*
જો કે સેંટ્રલ મોટર વ્હીકલ રૂલ્સ અનુસાર જો તમે ટ્રાફિક પોલીસના માંગવા પર તરત જ રજીસ્ટ્રેશન સર્ટિફિકેટ, ઇંશ્યોરન્સ સર્ટિફિકેટ, પોલ્યુશન અંડર કંટ્રોલ સર્ટિફિકેટ, ડ્રાઇવિંગ લાઇસન્સ અને પરમિટ સર્ટિફિકેટ ન દેખાડો તો આ કોઇ ગુનો નથી.
*નવો મોટર વ્હીકલ એક્ટ લાગુ થયા બાદ*
નવો મોટર એક્ટ લાગુ થયા બાદથી વાહનનું રજીસ્ટ્રેશન સર્ટિફિકેટ એટલે કે આરસી,ઇંશ્યોરન્સ સર્ટિફિકેટ, પોલ્યુશન અંડર કંટ્રોલ સર્ટિફિકેટ, ડ્રાઇવિંગ લાઇસન્સ અને પરમિટ સર્ટિફિકેટ તાત્કાલિક ધોરણે ન દેખાડવા પર તાબડતોબ ચાલાનના અનેક કિસ્સાઓ સામે આવી રહ્યા છે
*રૂલ્સના નિયમ *139* ની જોગવાઇ અનુસાર*
સેન્ટ્રલ મોટર વ્હીકલ રૂલ્સના નિયમ 139 ની જોગવાઇ અનુસાર વાહન ચાલકને દસ્તાવેજ રજૂ કરવા માટે *15* દિવસનો સમય આપવામાં આવશે. ટ્રાફિક પોલીસ તત્કાલ તેનું ચાલાન ન કાપી શકે. તેનો અર્થ એ છે કે જો ચાલક *15* દિવસની અંદર દસ્તાવેજ રજૂ કરવાનો દાવો કરે તો ટ્રાફિક પોલીસ અથવા આરટીઓ અધિકારી વાહનનું ચાલાન ન કાપી શકે. તે બાદ ચાલકે 15 દિવસની અંદર આ દસ્તાવેજોને સંબંધિત ટ્રાફિક પોલીસ અથવા અધિકારીને દેખાડવાના રહેશે.
*મોટર વ્હીકલ એક્ટ *2019* ની ધારા *158* અંતર્ગત*
ધારા 158 અંતર્ગત એક્સિડેંટ થવા અથવા કોઇ વિશેષ મામલામાં આ દસ્તાવેજ રજૂ કરવાનો સમય *7* દિવસનો હોય છે. આ ઉપરાંત જો ટ્રાફિક પોલીસ, આરસી, લાયસન્સ, ઇંશ્યોરન્સ સર્ટિફિકેટ, પોલ્યુશન અંડર કંટ્રોલ સર્ટિફિકેટ અને પરમિટ સર્ટિફિકેટ તત્કાલ રજૂ ન કરવા પર ચાલાન કાપે તો ચાલક પાસે કોર્ટમાં તેને રદદ્ કરાવાનો વિકલ્પ હોય છે.
*ટ્રાફિક પોલીસનું ચાલાન કોઇ કોર્ટનો આદેશ નથી*
જો ટ્રાફિક પોલીસ ગેરકાયદેસર રીતે ચાલાન કાપે તો તેનો અર્થ એ નથી કે ચાલકે ચાલાન ભરવો જ પડશે ટ્રાફિક પોલીસનું ચાલાન કોઇ કોર્ટનો આદેશ નથી. તેને કોર્ટમાં પડકારી શકાય છે. જો કોર્ટને લાગે કે ચાલક પાસે તમામ દસ્તાવેજ છે અને તેને આ દસ્તાવેજ રજૂ કરવા માટે 15 દિવસનો સમય આપવામાં નથી આવ્યો તો તે આ ચાલાન રદ કરી શકે છે.
*ચાલાનમાં એક વિટનેસની સાઇન હોવી જરૂરી છે*
એક વિટનેસની સાઇન હોવી જરૂરી છે. કોર્ટમાં કેસના સમરી ટ્રાયલ દરમિયાન ટ્રાફિક પોલીસે વિટનેસ રજૂ કરવો પડે છે. જો પોલીસ વિટનેસ રજૂ ન કરી શકે તો કોર્ટ ચાલાન માફ કરી શકે છે.
✒️ *એડ.શૈલેષ સુરતી* ✒️
🌹 કાયદા લગતી માહિતી🌹
(ક્રમશઃ)
ભારતીય પુરાવા અધિનિયમ
1872
(Indian Evidence Act, 1872)
કલમ -25 પોલીસ અધિકારી સમક્ષ કરેલી કબૂલાત સાબિત કરી શકશે નહીં .
કોઈ પોલીસ અધિકારી સમક્ષ કરેલી કોઈપણ કબૂલાત કોઈ ગુનાના આરોપી વિરુદ્ધ કરી શકશે નહિ .
કલમ-26. આરોપી પોલીસ કસ્ટડીમાં હોય ત્યારે તેણે કરેલી કબૂલાત તેની વિરુદ્ધ સાબિતી કરી શકશે નહિ .
કોઈ વ્યકતી પોલીસ અધિકારીની કસ્ટડીમાં હોય તે દરમિયાન તેણે કરેલી કબૂલાત માજીસ્ટ્રેટની સમક્ષ હાજરીમાં કરી ન હોય તો એક વ્યક્તિની વિરુદ્ધ તે સાબિત કરી શકશે નહિં .
કલમ - 27.આરોપી પાસે મળેલી માહિતીનો કેટલો ભાગ પુરવાર થયેલો માની શકાય .
કલમ - 28.પ્રલોભન , ધમકી અથવા વચનથી મન ઉપર પડેલી છાપ દૂર થઈ ગયા પછી કરેલી કબૂલાત પ્રસ્તુત છે .
ન્યાયાલય અભિપ્રાય મુજબ , પ્રલોભન , ધમકી અથવા વચનથી મન ઉપર પડેલી છાપ પૂરેપુરી દૂર થઇ ગયા પછી કલમ 24 માં ઉલ્લેખેલી કબૂલાતમાં આવી હોય , તો તે કબૂલાત.પ્રસ્તુત છે . -
કલમ-29.કબૂલાત કોઈ અન્ય રીતે પ્રસ્તુત છે હોય તો તે ગુપ્ત રાખવાના વચનને કારણે અપ્રસ્તુત બનતી નથી .
કલમ - 30. ઍક જે ગુનાના સહઆરોપીઓ પૈકી એક આરોપીએ કરેલી કબૂલાત તે પુરાવામાં ગ્રાહ્ય હતી કબૂલાત કરનાર આરોપી તથા સહઆરોપી ઉપર થતી અસર સંબંધમાં વિચારણા .
કલમ-31.સ્વીકૃતિ એ નિર્ણાયક સાબિતી નથી પરંતુ તે પ્રતિરોધ તરીકે અમલમાં આવી શકે .
કુદરતનો ન્યાય
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
રવિવાર નો દિવસ...
સવારના દસ વાગ્યા હતા. અચાનક મારા મિત્ર ભાવેશ નો મોબાઈલ મારા ઉપર આવ્યો...
ભાવેશ નો નંબર અને નામ વાંચી મને નવાઈ લાગી...
જિંદગી ની રફતાર ..રૂપિયાની વાત કરું તો અમારા થી ઘણો દૂર નીકળી ગયો હતો... કરોડો ની વાતો ...અને કરોડો ના બિઝનેસ માં મારા જેવો પગારદાર મિત્ર ની અચાનક યાદ કેમ આવી ?
મેં કીધું બોલ દોસ્ત...સુદામા ની યાદ કેમ આવી ?
Also read given post
ધોરણ-1થી-12ના-પુસ્તકો-ડાઉનલોડ-કરો
Diksha_app-for-various-coures-શિક્ષકોને-વાલીઓ
ધોરણ 3 થી 8ની સ્વાધ્યાય પોથી pdf માં ડાઉનલોડ કરો
મારે તને મળવું છે ભાવેશ ની વાત માં ઢીલાશ હતી..
મેં કીધું દોસ્ત એપોઇન્ટમેન્ટ મોટા માણસ ની લેવાય અમે તો નાના માણસ...આવ દોસ્ત હું ઘરે જ છું..
થોડીવાર પછી...ભાવેશ અમારા ઘરે વર્ષો પછી આવ્યો...
મેં તેને આવકાર્યો....
થોડી વાતચીત પછી મેં કીધું દોસ્ત તારું અચાનક આ તરફ આવવા પાછળ કોઈ કારણ તો છુપાયેલ હોવું જોઈએ..
તારી વાત સાચી છે...દોસ્ત
આજે તારે મારી સાથે આવવાનું છે...ભાવેશ બોલ્યો
ક્યાં ?
Click here to download gujarat state std 3 to 8 sva-adhyan pothi
રોહિત ના ઘરે ?
પણ રોહિત ને તો આ દુનિયા છોડે 20 વર્ષ થવા આવ્યા...
હવે તેના ઘરે જઈ તારે શું કરવું છે ?
મારે જૂનો હિસાબ પૂરો કરવો છે...ઢીલા અવાજે ભાવેશ બોલ્યો
સમીર તેં મને ઘણા વર્ષો પહેલા કર્મના સિદ્ધાંતો સમજાવતા કીધું હતું...
દોસ્ત... હક્ક નું રાખ ..બાકી નું પાછું આપી દે...
મેં તારી સાથે ઉગ્ર ચર્ચા પણ કરી હતી....
તેં મને ચર્ચા ના અંતે ફક્ત એટલુંજ કીધું હતું...
દોસ્ત..ખરાબ કર્મ ના કુંડાળા માં પગ ભૂલથી પણ ન મુકતો...ભગવાન પણ નહીં બચાવી શકે તને ..કારણ એ પોતે કર્મબંધન થી બંધાયલો હોય છે..
મેં કીધું...હા દોસ્ત મને હજુ બધું જ યાદ છે...રોહિત નું અચાનક હાર્ટફેલ થી અવસાન થયું...તમારા બંન્ને વચ્ચે મૌખિક લાખો કરોડો ની લેવદેવડ હતી....
રોહિત પોતાની "ડાયરી" માં આ લેવદેવડ લખતો હતો..તેમાં તારે એ સમયે સવા કરોડ રોહિત ના પરિવાર ને ચૂકવવા ના નીકળતા હતા..એ સત્ય હકીકત તું પણ જાણતો હોવા છતાં..તેં આ ડાયરી નો હિસાબ ખોટો છે કહી..વાત ને નકારી કાઢી હતી.
રોહિત ની પત્ની અને તેનો છોકરો દેવાંગ સંસ્કારી અને ધાર્મિક સ્વભાવ ના હતા તેઓએ હાથ જોડી ત્યારે તને કીધું હતું...તમારી અને પપ્પા ની કાચી ચિઠ્ઠી નો હિસાબ હું જાણતો..નથી પણ પપ્પા ની ડાયરી માં હિસાબ તારીખ સાથે લખેલ છે..
Also read given post :-
છતાં પણ મેં પપ્પા નો હિસાબ મારા ઠાકોરજી ને સોંપ્યો છે.....તમને એટલું જરૂર કહીશ...એક વખત ઘરે જઈ હિસાબ બરાબર જોઈ લેજો...અંકલ ..કારણ કે મારો ઠાકોરજી હિસાબ કરવા જ્યારે બેઠો ત્યારે છાતી ઉપર પગ રાખી રૂપિયા કઢાવશે...
હા અને એ પણ યાદ રાખજો...મારા હક્ક ના રૂપિયા તમારા ઘર માં હશે..તો તમારે જાતે મને રૂપિયા અહીં આપવા આવવા પડશે...
સમીર તને હજુ બધું યાદ છે?..ભાવેશ બોલ્યો
હા ભાવેશ..જીવન માં અમુક સમય સ્થળ, સંજોગ અને બનાવ જીવનના અંત સુધી ભૂલાતા નથી...
રોહિત પણ મારો મિત્ર અને તું પણ મારો મિત્ર...તમારા બન્ને ની લેવદેવડ મને ખબર ન હતી પણ રોહિત નો છોકરો દેવાંગ ની આંખ ની ભાષા માં સત્ય હતું સાથે ભગવાન ઉપર નો પૂર્ણ વિશ્વાસ હતો.
પણ અચાનક તેના ઘરે જવાનું કારણ.. મેં પૂછ્યું
જો દોસ્ત..મારો પુત્ર સંતોષ નો ગંભીર કાર અકસ્માત બે દિવસ પહેલા થયો છે..અત્યારે ISU માં છે...ડોક્ટર ખૂબ પ્રયત્ન બચાવવા માટે કરી રહ્યા છે...જીવન મરણ નો ખેલ છે..બચે તો પણ કોઈ શારિરીક ખામી આવે તેવી બીક છે....મારી પાસે કરોડો રૂપિયા છે..સામે વારસદાર એક જ છે..મન મારુ ગભરાઈ રહયું છે....દોસ્ત
ચલ ઉભો થા દોસ્ત....આજે મોડું ન કરતો..
અમે...કાર માં રોહિત ના ઘરે પહોંચ્યા...રોહિત ના પત્ની સ્વાતિ અમને ઓળખી ગઈ ..તેમણે અમને આવકાર આપ્યો...
થોડી વાર પછી....સ્વાતિ એ ભાવેશ સામે હાથ જોડી પૂછયુ...ભાવેશભાઈ હજુ કંઈ હિસાબ ચૂકવવા નો અમારા તરફ થી બાકી છે...
ના સ્વાતિ ભાભી....
ડાયરી ખોલવા નો સમય થયો છે..
તમારો મતલબ હું નથી સમજી સ્વાતિ બોલી..
રોહિત ની ડાયરી આપો...ભાભી
ત્યાં બહાર થી દેવાંગ આવ્યો 20 વર્ષ ના લાંબા ગાળા પછી મળ્યા હોવાથી..તે અમને ઓળખી શક્યો નહિ...
તેણે તેની મમ્મી સામે જોયું...
બેટા તારા પપ્પા ના જુના મિત્ર...ભાવેશભાઈ અને સમીરભાઈ...દેવાંગ અમને હાથ જોડી સોફા માં બેઠો...પછી ધીરે થી ભાવેશ સામે જોઈ બોલ્યો, બોલો અંકલ અચાનક આ તરફ...
બેટા પહેલા એ કહે તું અત્યારે શું કરે છે ?
અંકલ એ સમય જતો રહ્યો .જ્યારે તમારે ખરેખર પૂછવાનું હતું...છતાં પણ તમને જણાવી દઉં...હું આપણા શહેરની
મોટી હોસ્પિટલ "શ્રેય" માં ડૉકટર છું...ખાસ કરી ને સર્જરી માં નિષ્ણાત ડોક્ટરો માં મારુ નામ છે
ભાવેશ ઉભો થઇ ગયો..બેટા ત્યાં જ મારો પુત્ર ISU માં છે...
દેવગે કીધું નામ....
સંતોષ. ...ભાવેશ બોલ્યો
દેવાગે કીધું..અંકલ..એ મારા ઓબઝરવેશન હેઠળ છે...
ભાવેશ હાથ જોડી બોલ્યો બેટા...તને શું લાગે છે ?
જુઓ અંકલ ક્રિટિકલ તો છે..પણ હિંમત હારી જવા જેવું પણ નથી....જ્યારે સંતોષ ને દાખલ કરવા માં આવ્યો તેના કરતાં હાલ માં તબિયત સુધારા ઉપર છે..
ઘણી વખત દવા કરતા દુવા કામ કરે છે.... ઠાકોરજી રક્ષા કરશે..ચિંતા ન કરો..અમે ડોક્ટર તો લોકો ના દુઃખ દર્દ દૂર કરી શકીયે.. બાકી જીવનની દોર તો ઈશ્વર ના હાથ માં છે
બોલો...આપ નું આ બાજુ આવવા નું કારણ ?
બેટા તારા પરિવાર સાથે દગો કરનાર વ્યક્તિ સાથે પણ તું આટલી શાંતિપૂર્વક અને વિવેકપૂર્ણ વાત કરે છે...તારા માં કોઈ ખાસ વાત છે...
અરે અંકલ તમે દગો કર્યો , કે વિશ્વાસઘાત કર્યો આ કેસ મેં ઉપર વાળા ની અદાલત માં વર્ષો પહેલા સોંપી દીધો છે...તેમાં તારીખો ન પડે સીધો ફેંસલોઃ.....
હવે એ જ નક્કી કરશે..
તમને કે મારે નક્કી કરવા નો અધિકાર નથી ..માનવસર્જિત અદાલત કચેરી માંથી સતા કે રૂપિયા ના જોરે એક વખત કોઈ પણ વ્યક્તિ છૂટી જાય છે પણ ઈશ્વર ની અદાલત માંથી કદી છુટી શકતો નથી
વાહ..બેટા મેં તને ઓળખવા માં ભૂલ તો કરી...છે
બેટા દેવાંગ...રોહિત ની ડાયરી મને આપ.. આજે હું જૂનો હિસાબ ચૂકવવા આવ્યો છું..
દેવાંગ બોલ્યો... શું ઉતાવળ છે..?
બેટા તારા શબ્દો તું જ યાદ કર...
મારો ઠોકરજી લેવા જ્યારે બેસશે ત્યારે છાતી ઉપર પગ રાખી કઢાવશે...
આ કોરો ચેક...હિસાબ પણ તારો અને વ્યાજ પણ તારું..
તેં જ કીધું હતું ને મારા હક્ક ના રૂપિયા હશે તો તમારે મારા ઘરે આપવા આવવા પડશે..લે આજે હું તારા ઘરે તારા હક્ક ના રૂપિયા આપવા આવ્યો છું
આજના બ્રિજકોર્ષ જ્ઞાનસેતુના વિડીયો live જોવો ધોરણ 1 થી 10
અંકલ...તમે અત્યારે મુસીબત માં છો....
આ પરિસ્થિતિ માં રૂપિયા લેવડ દેવડ મને યોગ્ય નથી લાગતી...સંતોષ ને સારું થઈ જાય પછી આપણે સાથે બેસી હિસાબ કરશું...
મારી પાસે કે ભાવેશ પાસે બોલવા માટે કોઈ શબ્દો ન હતા....રૂપિયા ની ભૂખ માણસ ને જાનવર બનાવી દે છે....સંબધો ની ગહનતા ભૂલવાડી દે છે...
પણ આજે દેવાંગ ને મળવા થી તેની વાતો સાંભળવા થી મને એવું લાગ્યું...ભગવાન માં માત્ર શ્રદ્ધા નહીં વિશ્વાસ પણ રાખવો જોઈએ.....
ભાવેશ ભીની આંખે બોલ્યો બેટા તારી ભક્તિ પ્રભુ પ્રત્યે ની શ્રદ્ધા ની આજે જીત થઈ છે.
ના અંકલ આ પ્રભુ ના ન્યાય ની જીત છે...ગરીબ લાચાર,અશક્ત લોકો માટે સંસાર માં લડવા વાળું કોણ ?
એક માત્ર ઈશ્વર...આવી વ્યક્તિ લાચાર થઇ જ્યારે આકાશ તરફ જુએ ત્યારે સમજી લેવું કેસ ઉપરવાળા ની અદાલત મા ફાઇલ થઈ ગયો
અંકલ પપ્પા મને કહેતા..કર્મ હંમેશા દઝાડે છે...
આનંદ કરતા પરિવાર ઉપર અચાનક આફત આવે તો..સમજી લેવું...ખોટા રૂપિયા ઘર માં આવ્યા છે..અથવા કર્મ નો હિસાબ ચૂકવવા નો સમય થયો છે...અમારા પણ ગત જન્મ ના લેણદેણ હશે જે પુરા થયા એટલે અચાનક પપ્પા અમને મૂકી જતા રહ્યા.. દેવાંગ ઢીલો થઈ બોલ્યો
તમે આનંદ માં હો ત્યારે સમજી લ્યો સ્તકર્મ નું બેલેન્સ ખાલી થઈ રહયું છે...અને તમે દુઃખી અથવા કોઈ પીડા ભોગવતા હો ત્યારે સમજી લ્યો તમારા દુષ્કર્મની સજા તમે કાપી રહ્યા છો....સ્તકર્મ નું બેલેન્સ વધારતા રહો અને સદા આનંદ માં રહો...
આજની વોટ્સએપ પરીક્ષા માટે નીચે આપેલ લિંક પર ક્લિક કરો
1 એપ્રિલ 2005 પહેલા નોકરી લાગેલા કર્મચારી ને જૂની પેંશન યોજનામાં સમાવવા હાઇકોર્ટે આપ્યો નિર્દેશ
ભાવેશ..ઉભો થઇ દેવાંગ ને ભેટી પડ્યો....તારો બાપ સંસ્કારી આટલો ધાર્મિક હતો તેના સંપર્ક માં હું હતો તો પણ તેને હું ઓળખી ન શક્યો....બેટા મને માફ કર
જય શ્રી કૃષ્ણ...બેટા
આ સાઈન કરેલો કોરો ચેક તારા પપ્પા ની ડાયરી માં રાખ મારા આયુષ્યની મને પણ ખબર નથી..આ લેણદેણ ના સબંધ મારે અહીં આ જન્મ માં જ પુરા કરવા છે કહી...ભાવેશ રડી પડ્યો.
મેં ઉભા થતા દેવાંગ ને કીધું બેટા લોકો ગીતાજી વાંચે છે તેનો એક મહત્વપૂર્ણ સંદેશ પણ વાંચે છે..
"મારા ભાગ્ય માં લખેલ હશે તો દુનિયા ની કોઈ પણ તાકાત ઝૂંટવી નહિ શકે....અને જો મારા ભાગ્ય માં નહિ હોય તો દુનિયા ની કોઈ પણ તાકાત એ મને અપાવી નહિ શકે."...
તેં આ ગીતાજી ના સંદેશ ને સાબિત કરી બતાવ્યું.
અમારા ગુજરાત ના વિવિધ જિલ્લાઓના શૈક્ષણિક ગૃપમાં જોડાવા માટે
शरण गाहे बिन जाप है निष्फल..निष्फल है जीवन तेरा
जनम मरण की आस ना छूटे..रहे दुखो से नित घेरा
पाप गठरिया भारी हो गयी...कैसे बोझ उठाएगा
राम सुमिर के रहम करेना..फिर कैसे सुख कैसे पायेगा
Think Twice Act Wise
પાર્થિવ
The Best AdSense Niches In the US, Canada, the UK, and Australia
Finding the most profitable AdSense Niches is going to be a good place to start when you are creating content with the goal of monetizing through the Display Network, but you want to keep in mind that there are variations based on location.
Let’s take a look at the best niches in the US, Canada, the UK, and Australia, and remember that targeting the right niches can be even more beneficial when you combine the knowledge with the top-paying keywords, too.
KeywordCost per Click (CPC)Insurance$54.91Loans$44.28Mortgage$47.12Attorney$47.07Credit$36.06Lawyer$42.51Donate$42.02Degree$40.61Hosting$31.91Claim$45.51Conference Call$42.05Trading$33.19Software$35.29Recovery$42.03Transfer$29.86Gas/Electicity$54.62Classes$35.04Rehab$33.59Treatment$37.18Cord Blood$27.80The Best AdSense Niches in the US
In the United States, insurance is easily the highest paying niche, which has an average CPC of $17.55. All types of insurance fall under this niche, including health, home, auto, and life insurance. Businesses are willing to pay more for clicks on an insurance ad because they can have an incredibly high ROI, even with much higher CPCs.
After insurance, the best niches are as follows:
Online education at $12.08 a click.
Marketing and Advertising at $6.45 per click.
Legal averaging $6.11 per click.
Internet & telecom at $4.96 per click.
After these niches, things drop off a little bit, with nothing costing more than $2.28 per click. However, if you have or are building a blog with a ton of traffic, even $1.90 per click from the jewelry industry, for example, can add up. It won’t add up as quickly as a $17.55 CPC, but you should weigh volume and relevance with a high CPC like this.
The Best AdSense Niches in the UK
Like the United States, insurance is clearly the niche with the biggest CPC in the UK, with the average cost per click coming in at around $6.86.
No other niches even come close here, with Marketing and Advertising being the second most profitable with an average CPC of $3.49, closely followed by Internet & Telecom at $3.21 and then Cryptocurrency at $1.82.
The Best AdSense Niches in Australia
Australia’s most profitable niches closely resemble the United Kingdom’s.
Insurance is once again hands-down the best niche for publishers in Australia, with a CPC of $8.39. The next best niche is Marketing & Advertising at $4.12, Cryptocurrency at $3.08, Internet & Telecom at $2.67, and Online Banking at $2.09.
The Best AdSense Niches in Canada
The average cost per click is much lower in Canada than it is in other countries, making Insurance the niche with the highest average cost per click at $3.57.
Following Insurance is the Marketing & Advertising niche at $2.74, Home and Garden at $2.21 tied with Internet & Telecom, and the Legal niche at $2.19.
Overall, Insurance, Marketing & Advertising, and the Internet & Telecom niches are the most profitable across the board, which can be good to know if you are targeting audiences across multiple countries.
The Top-Paying Keywords in the US, Canada, the UK, Australia, and Canada
While it is great to know which niches, in general, will have the highest CPCs, it is also useful to know which keywords are most likely to yield the highest payouts.
There are two things to look at here: which keywords are the most expensive and will yield the most per click, and which ones are the most popular and then, therefore, drive more clicks. You can adjust your content strategy accordingly to incorporate a mix of both into your content.
The Top-Paying Keywords in the US
In the United States, there is little overlap between the most expensive and the most popular keywords.
In the insurance industry, the most expensive keywords are Geico insurance ($83.24), instant auto insurance quote ($69.72), and get auto insurance online ($67.28).
The most popular keywords, on the other hand, are Farmer’s insurance with a volume of 450,000 monthly searches, farm insurance (450,000), car insurance (368,000), and travel insurance (368,000).
The most expensive keywords in the Online education niche are “start online college today” at $68.22, “apply for online college classes” ($67.36), and online college application ($66.08). The most popular keywords have search volumes ranging from 550,000 to 110,000 monthly searches.
In Marketing and Advertising, the costs of the most expensive keywords are relatively close, ranging from only $27.85 for “email marketing” to $20.95 for “seo consulting services.” The most popular keywords are much more general terms, like “PR” and “marketing,” ranging from 90,500 to 135,000 monthly searches.
The Top-Paying Keywords in the UK
The United Kingdom focuses more on life insurance and business-related insurance when it comes to the most expensive keywords, with the top 5 most expensive keywords ranging from $28.83 for “low cost life insurance” to $42.25 “for business health insurance.”
Their most popular keywords, however, are similar to the United State’s top 5, with a focus on car insurance and travel insurance dominating each slot.
Marketing and Advertising range from $20.80 per click for a local SEO company to $32.81 per click for a B2B advertising agency; most high-value searches are the ones that are likely to have higher CPCs. The most popular keywords are again more generic, like “logo design,” “SEO,” “PR,” and “branding.” These are easy to create content around.
The Internet and Telecom industry has an enormous range in CPC for the top 5 most expensive keywords for UK audiences, going from $36.80 for “3 mobile broadband” up to $155.13 for “internet security firewall.”
The most popular keywords in the UK for this niche have big gaps as well, going from 22,200 monthly searches for “cyber security” to 90,500 searches for “mobile phones.” Some of these searches are so broad it may be difficult to rank well for them, and they ironically get more specific (and easier to rank for) the lower down the list you go.
The Top-Paying Keywords in Australia
Comparing Australia’s data to the previous two countries is a powerful reminder of how different the details can be across geographical locations, even when there are similarities in general niche performance.
Life insurance keywords were easily the most expensive, and were close in cost, ranging from $53.34 for “family life insurance quotes” to $58.50 for “life insurance quote.” That being said, the most popular keywords were travel and car insurance-related.
In Marketing and Advertising, CPCs ranged from $31.62 for “web marketing company” to $112.93 per click for “search marketing company.” Here, the most popular keywords were closely related to those in the UK, but at a much lower search volume, ranging from “marketing’s 9,900 monthly search volume to 33,100 for “advertisement.”
Cryptocurrency also had a big range, demonstrating once again the importance of research in your industry. Their highest CPC was $50.51 for “how to buy cryptocurrency in Australia,” and their least was still high at “cryptocurrency trading sites” at $31.49. These are high intent searches.
The most popular keywords ranged from 49,500 monthly searches for “btc” to 201,000 for “bitcoin price.” All of these posts would make excellent topics to base content around, and help drive plenty of clicks to your site.
The Top-Paying Keywords in Canada
In Canada, the CPCs and monthly average search volumes are all significantly lower than other geographic locations. However, there is still plenty of potential revenue that can be generated as a publisher.
The insurance niche’s top 5 most expensive keywords range from $12.47 for “commercial business insurance” to auto insurance price quotes at $17, and these keywords are actually pretty diverse. The most popular keywords are pretty similar to each other, with a theme around some variation of “insurance,” resulting in 40,500 monthly searches.
In Marketing & Advertising, the average CPC is higher than Insurance, even though the Insurance industry yields more profit overall. The lowest CPC here on the top 5 list starts at $17 for “search engine marketing agency” and goes all the way up to $26.10 for “email marketing”. The most popular keywords are similar here to those from the UK and Australia, with vague terms like “seo,” “logo design,” and “pr” dominating the top slots.
The Internet & Telecom niche has plenty of potential as well, with high average CPCs for the country, with network security monitoring being the most expensive keyword at $24.82. Their most popular keywords have a wide range of search volumes, though, with “internet” having a staggering search volume of 40,500 but the fifth most popular keyword being “cyber security” at only 6,600.
The 4-step Process on How You Can Benefit from This Data
This is a lot of data all in one place, and it can be difficult not to feel overwhelmed by it all. To help with that, we have developed a 4-step process that will allow you to benefit from the information we have featured so far in our post.
1. Define Which Keywords to Target in the Chosen Niche
Once you have identified which niches you want to target (and remember that you don’t just have to stick to the top niches we have identified), you will want to do industry-related keyword research to optimize for the most profitable and popular keywords.
Use Semrush’s Keyword Magic Tool to look up an industry-related “seed” keyword (like “insurance” to find the most relevant keywords that hold the highest potential for profit.
Pro tip here: Play around with sorting. If, for example, you sort keywords by the highest CPC, you will likely get long-tail keywords with low volume, but these can potentially yield high long-term income. If you are looking for keywords with high volume, on the other hand, you will probably end up with keywords that average lower CPCs but high potential exposure. Consider your strategy and find the optimal mix that allows you to maximize revenue.